Z różnych stron rozlegają się głosy, że źle u nas się dzieje. Po prostu dziczejemy. Wracamy do ponurego poganizmu, wyzbywając się gorączkowo tych dóbr, jakie nam przyniósł Kościół katolicki, jego nauka i kultura. Cofamy się gwałtownie, zastraszająco.

Miłość to również najkonieczniejsza sprawa życia. Wsłuchaj się w tętno serca, a nic innego nie wyczujesz okrom jednego głosu: więcej, więcej, więcej miłości; miłości bez końca, bez ograniczeń!

Coraz ciemniejsze chmury zaciągają się nad naszą ziemią, coraz duszniej i ciaśniej oddychają płuca milionów ludzi. Niepokojące wieści przechodzą z ust do ust, coraz częściej słychać złowrogie brzmienie słowa: wojna.

Nie wszyscy może katolicy wiedzą o tzw. "Wielkiej Obietnicy" Serca Pana Jezusa. A przecież szkoda byłoby nie skorzystać z takiego przywileju, udzielonego przez Chrystusa ludzkości przez pośrednictwo św. Małgorzaty Maryi Alacoque.

Mamy wiele pamiątek po naszym drogim Odkupicielu. Do tych świętych klejnotów chrześcijaństwa dołączyć można jeszcze jeden, odkryty przez wybitnego uczonego i archeologa francuskiego Mr. Boyera d’Agen. Wprawdzie odkrycia tego dokonał d’Agen dość dawno, bo w r. 1897.

13 II 1936 r. Episkopat katolicki Meksyku wysłał list zbiorowy do Biskupów Anglii, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych i innych krajów, w którym katolików wszystkich błaga o modły za braci w Meksyku.

Nad całym światem rozszalała burza. Różne klęski niby pioruny, dotkliwie uderzają w jednostki, społeczeństwa, narody i państwa. Te ostatnie, mimo zapewnień ugodowych, zbroją się, ostrzą miecze na swych sąsiadów.

Sytuacja, w jakiej znalazł się świat, zmusza nas niejako do zajęcia wspólnej obronnej pozycji, bowiem, tak jak ja to widzę, nie różnica naszych przekonań religijnych stanowi o walce, lecz ścieranie się wiary z niewiarą.

Wiersz.

Wśród trosk i kłopotów życiowych, jakie ustawicznie człowieka prześladują, daje się niejednokrotnie zauważyć łaskę Matki Niepokalanej, która to łaska, niby cudowne źródło, wytryska nieraz niespodziewanie w szarem życiu człowieka.