Wiersz.

Nam tak ciężko, tak się wikłamy w różnych receptach, podawanych nam przez różnych znachorów społecznych, jako »niezawodne« lekarstwo na dzisiejsze niedomagania! Gdybyśmy chcieli zrozumieć, że reformę społeczeństwa trzeba od siebie zacząć, jak zaczął św. Franciszek.

Wiersz.

Sam się czasem modlę i w kościele też bywam, ale Różaniec... Przecież to ciągłe powtarzanie »w kółko Macieju« tych kilkunastu słów jest zupełnie bezsensowne! Co kto może mieć za pożytek z tego klepania pacierzy?

Wiersz.

Lisieux - nazwa ta nic mi nie mówiła. Przejeżdżając wiedziałem, że to stacja węzłowa, gdzie pociąg ma postój pięciominutowy, tyle co do nabrania wody, a za stacją szare prowincjonalne miasteczko. Patrząc obojętnym okiem i na myśl mi przyjść nie mogło, co poza tą nazwą może się ukrywać.

W Krakowie, do wagonu trzeciej klasy pociągu, idącego do Warszawy, wsiadł suchy, niepokaźny mężczyzna z niespokojnie latającymi oczyma. Gdy przedział się napełnił, wydobył ze swej walizki jakieś broszury i rozdał obecnym do przejrzenia.

Wśród niezliczonych dobrodziejstw jakimi nas Bóg w nieskończonym Swym miłosierdziu obsypał, jest to, że przeznaczył dla naszego dobra niebieskie duchy - Aniołów Stróżów.

Z »Rycerzem Niepokalanej« znam się od 4 lat. Z początku brałem go do czytania od kolegi niemal dlatego tylko, że zawierał działy: dużo ciekawych wiadomości z każdej dziedziny życia.