Wiersz.

Ograniczony w swej naturze, w swych pragnieniach nieskończony, Człowiek upadłym jest bogiem, pomnym niebieskiej Ojczyzny.

Nie było tego w Polsce nigdy. Czego? - Nie było "mody" na to, by rodzice... zabijali swoje dzieci, i żeby dlatego nazywano ich "postępowymi" rodzicami...

W czasach obecnych rolę mentorki Kościoła objęła między innymi - także medycyna. Wyrzucano ostro Kościołowi, że wymaga od swych wiernych, aby dbali wyłącznie i jednostronnie o duszę, a kaleczyli i niszczyli ciało, które także przecież Bóg stworzył i połączył w naturze człowieka w nierozerwalną całość.

Zagadnienie cierpienia w życiu katolika właśnie z tej strony rozpoczęliśmy omawiać, by zwrócić naszą uwagę na dręczące ludzkość pytanie: - dlaczego cierpimy? W jasnej odpowiedzi uzyskamy spokój ducha, nerwowo z bólu wykrzywione usta, z których płynie narzekanie na Boga, zamilkną.

Ból i cierpienie stale towarzyszą życiu. Cierpienie jak cień raz większy, raz mniejszy, ale zawsze obecny, nieustannie idzie za człowiekiem nawet w samo południe naszego życia i powodzenia.

Cierpienie nieraz tak jest dojmującym, że słabsze jednostki do rozpaczy doprowadza, a myślicieli w pogańskich religiach, a nawet filozofów chrześcijańskich do różnych błędów doprowadza w ich poglądach na świat i życie.

Angielski dziennikarz Piotr Langdale powrócił niedawno do Anglii: z dłuższej podróży po Hiszpanii. W sprawozdaniach z podróży zamieszczonych w tygodniku "New Catholic Herald" poświęca dużo miejsca opisom życia księży i wiernych Madrycie.

Wiersz.