Żegnamy rok, którego kierownictwu powierzyliśmy nasze życie - ślepi, bez możności dojrzenia następnej chwili, odległej od nas, chociażby o jedną tysiączną część sekundy. W każdej tedy chwili czekały nas niespodzianki, tajemnice, które dopiero z chwili na chwilę, z dnia na dzień ukazywały się w wyraźniejszych kształtach, aż wreszcie przy końcu starego roku, tak dawniej tajemniczego - przejrzeliśmy.

W niepowstrzymanym biegu mkną dni i lata życia ludzkiego, wszystko tonie w morzu wieczności, chwila miniona nie wraca nigdy. Życie człowieka jest taka jedną chwilą, chwilą bezcennej wartości, bo za tę chwilę życia, można zasłużyć sobie na wiekuiste szczęście w niebie.

Statystyka, którą się bezbożnicy chwalą, właściwie ich kompromituje. W Sowietach ma być prawdopodobnie 6 i pół miliona bezbożników zarejestrowanych. Poddając tę liczbę głębszej analizie, widzimy, że trzecia część tych bezbożników, to młodzież poniżej 18 lat.

Z dziecięcą prostotą pragnę się znaleźć w tym licznym gronie czcicieli Niepokalanej, którzy na kartach "Rycerza" składają Jej publiczne dzięki za otrzymane łaski.

Zatrudnienie wielomilionowych mas przychodzi w kraju socjalizmu z nadzwyczajną łatwością, bo... zmuszone są one do pracy prawie darmo, bo stopa życia zatrudnionego robotnika jest niższa, niż gdzie indziej stopa życia bezrobotnego! Nieprawdopodobne, ale prawdziwe.

Bł. Bronisława, panna Zakonu św. Norberta, jest jedną z tych pięknych dusz, które wpatrzone w Niepokalaną, wzbijają się sercem czystym i niewinnym ponad to wszystko, co przyziemne - w jasną krainę ducha, by znaleźć Boga.