Z cyklu: Polska Matką Świętych
Bł. Bronisława, panna Zakonu św. Norberta, jest jedną z tych pięknych dusz, które wpatrzone w Niepokalaną, wzbijają się sercem czystym i niewinnym ponad to wszystko, co przyziemne - w jasną krainę ducha, by znaleźć Boga, ukochać Go, zbliżyć się do Niego jak najwięcej i złączyć się z Nim na zawsze.
Bł. Bronisława urodziła się na Śląsku Opolskim około roku 1204, z dawnej rodziny Odrowążów, która dała Polsce i Kościołowi wielkich i świętych mężów, jak: św. Jacka, bł. Czesława oraz Iwona biskupa krakowskiego.
Od zacnych rodziców książąt na Końskich - jak podaje dekret beatyfikacyjny - otrzymała bł. Bronisława nie tylko sławne imię, ale i głęboko religijne wychowanie, które tak dobrze przygotowało ją do wyboru, jaki uczynić miała między skarbami nieba i ziemi.
Zbyt wcześnie, bo już w 16 wiośnie życia, pociągnięta przykładem św. Jacka, swego stryjecznego brata, opuszcza bł. Bronisława dostatki rodzinnego domu, by przywdziać biały habit, szatę Niepokalanej, w klasztorze PP. Norbertanek na Zwierzyńcu, w Krakowie. Tutaj też prowadzi życie anielskie przez lat 40.
"Po kilkumiesięcznej próbie życia zakonnego, spędzonej na modlitwie i niskich pracach wyznaczonych przez mistrzynię, otrzymała Bronisława biały, wełniany habit Norbertanek i białą dziewiczą zasłonę, by jako nowicjuszka przygotować się do złożenia uroczystych ślubów, które złączyć ją miały z Jezusem na wieki.
Obłóczyny, to pierwsza wielka uroczystość dla duszy, poświęcającej się Bogu. Są to jakby zaręczyny z Boskim Oblubieńcem, który ją odziewa szatą swoich wybranych. Jak drogą była sercu Bronisławy ta śnieżno-biała sukienka zakonna, która była odblaskiem jej niewinnej duszy! Z jaką czcią ją nosiła!
To jednak nie wystarczało bł. Bronisławie. Ona wiedziała, że czas nowicjatu na to jest przeznaczony, aby przygotować suknię godową na dzień św. profesji nie złotem i drogimi kamieniami haftowaną, ale utkaną z aktów miłości Bożej i innych cnót, właściwych życiu zakonnemu, zwłaszcza pokory i posłuszeństwa".
Bł. Bronisława oddaje się modlitwie przez długie lata z zapałem i umiłowaniem: toteż dosięga jej szczytów i na modlitwie obcuje z Bogiem, odbierając cenne nad wyraz łaski.
W chwili śmierci św. Jacka widzi go w zachwycie, prowadzonego przez Matkę Najśw. do nieba w gronie aniołów, nucących niebiańskie pieśni i słyszy te słodkie słowa z ust Najśw. Dziewicy: BRONISŁAWO, CÓRKO MOJA, jestem Matką Miłosierdzia...
Podczas napadu Tatarów na Polskę, gdy tułać się musi z siostrami po lasach zwierzynieckich, zwanych odtąd "Panieńskimi Skalami", modli się bł. Bronisława na wzgórzu, zwanym później "górą św. Bronisławy". Tu ukazuje się jej Chrystus Pan z krzyżem i te słowa pociechy jej daje wśród niedoli wygnania:
BRONISŁAWO, KRZYŻ MÓJ JEST TWOIM, ALE TEŻ I MOJA CHWAŁA TWOJĄ BĘDZIE CHWAŁĄ.
Bł. Bronisława cierpiała też bardzo, ale z miłością dla Jezusa.
Umarła podczas drugiego napadu Tatarów na Polskę, 29 sierpnia 1256 roku. Ciało pochowane na Sikorniku, przeniesiono wkrótce do klasztornego kościoła i ukryto w murach świątyni, lecz z powodu różnych nieszczęść i niespokojnych czasów wiadomość o miejscu ukrycia św. relikwii dwukrotnie zaginęła. Ostatecznie odnaleziono je przy odnawianiu kościoła w roku 1604, przy czym miejsce to ukazały roje pszczółek, broniących przystępu robotnikom do tej części muru, gdzie była ukryta trumienka.
P. Bóg utrzymywał w ciągu wieków cześć dla bł. Bronisławy aż do chwili, gdy Ojciec Św[ięty] Grzegorz XVI zatwierdził tę cześć 5 sierpnia 1839 roku, zaliczając ją w poczet Błogosławionych, na skutek licznych łask i cudownych uzdrowień, otrzymywanych za jej wstawiennictwem oraz po dwukrotnym uwolnieniu Krakowa od morowego powietrza.
W ostatnich latach kult bł. Bronisławy znacznie się ożywił skutkiem propagandy, mającej przyspieszyć jej kanonizację. Zebrano ponad 300 nowych łask. Od roku 1934 odprawia się nieustanna nowenna przed ołtarzem z relikwiami bł. Bronisławy. Wierni mogą nadsyłać intencje pod adresem podanym przy końcu artykułu.
Klasztor PP. Norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie wydał życiorysy, nowenny, obrazki, szkaplerzyki zawierające relikwie, tj. materię pocieraną o św. Kości, medaliki itp.
Rozszerzajmy kult Błogosławionej i prośmy o cuda i łaski przez jej przyczynę.
Ulotki z wydawnictwami można otrzymać bezpłatnie, adres: Klasztor PP. Norbertanek w Krakowie na Zwierzyńcu.
Pod tym adresem należy dawać znać o łaskach i cudach zdziałanych za przyczyną bł. Bronisławy.
