Słońcem dobroci, a nawet samą dobrocią i miłością jest: Bóg. Stworzenia zaś swoją dobroć i doskonałość czerpią od Boga. I tym więcej tą dobrocią przepełnione i przejęte, i tym więcej ta dobroć od nich promieniuje, im większe ich zbliżenie się do Boga, kochanie Go i przestawanie z Nim.
W roku 1877 w jednym z większych miast środkowej Francji umarł zacny człowiek, który przed laty udzielał lekcji rysunków w szkole żeńskiej, prowadzonej przez Siostry Najświętszego Serca Bożego.
W ślad za innymi katolickimi narodami poszła i Polska, urządzając Pierwszy Ogólnopolski Krajowy Kongres Eucharystyczny. Kongres poprzedziła konferencja Episkopatu polskiego przy udziale 34 Ks. Ks. Arcybiskupów i Biskupów wszystkich trzech obrządków.
E. C.
esienią 1928 roku odbywały się misje we wszystkich Kościołach wiedeńskich. Czasopismo misyjne "Die Leuchte" ogłosiło wtedy list pewnego nawróconego wiedeńczyka do swego przyjaciela, który nie chciał brać udziału w tych misjach.
W końcu 1929 r. w imieniu Ojca Świętego przybył do Lisieux, gdzie w klasztorze karmelitanek żyła i umarła św. Teresa od Dzieciątka Jezus, ks. bp d’Herbigny, prezes Instytutu Wschodniego w Rzymie, by wezwać karmelitanki do modlitw o nawrócenie nieszczęśliwej Rosji.