Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny
Naród nasz polski wyciąga dłonie:
O Matko nasza, skarbie jedyny,
Miłość synowska ku Tobie płonie

Z nadzieją, że Ty przebłagasz Pana
W imieniu naszem, Niepokalana!

Z tej biednej ziemi Królowo nasza
Wznosimy Tobie błagalny głos:
Zwróć oczy swoje na te poddasza,
Gdzie nas dogniata w tem życiu cios,

Gdzie ta dolina łzami jest zlana -
W skrusze ku Tobie, Niepokalana!

Z tej biednej ziemi, z tej łez Golgoty
O Jasna Gwiazdo, Tobie westchnienie
Ślemy błagalne, biedne sieroty:
Okaż swą miłość, wyproś zbawienie

U Syna swego Chrystusa Pana
Ucieczko grzesznych, Niepokalana!