Posłannictwo dziejowe Polski posiada wartość wyższą, bo jest ono moralne, duchowe - jest religijne! Historia Polski wykazuje, że wszystkie zdobycze narodu naszego, nawet polityczne, są ściśle uzależnione od naszego nasilenia religijnego, od wypełniania Ewangelii życiem. - I odwrotnie, wszystkie nasze społeczne i polityczne klęski wiążą się współprzyczynowo z ostudzeniem Wiary. Duch narodu słabnie, kiedy słabnie jego Wiara, a z osłabieniem ducha wali się wszystko.

Sromotna kapitulacja Czech, to skutek upadku ducha narodowego, skutek niewiary. To Hus pobił dziś Czechy, rozkładając je na sekty, oraz Marks. To samo czekało by Polskę, gdybyśmy poszli tą drogą.

A więc pod Niezwyciężony Znak Chrystusa-Króla, pod Krzyż!

Na tej drodze krzyżowego bezpieczeństwa i mocy niezwalczonej, oparła się Polska, w ciągu wieków, potędze tureckiej i germańskiej - na tejże samej, wypróbowanej, "Wieczystej Drodze" Wiary, spełni Polska swe dziejowe posłannictwo i wobec Niemiec poganiejących i wobec bezbożnych Sowietów, jako Naród Boży!

Nasi najwięksi narodowi myśliciele i prorocy, szczególnie dziewiętnastego wieku, oglądali w swym duchu kształt ideowy i posłannictwo religijno-cywilizacyjne, wśród narodów, Polski swego jutra, czyli, jak ją zwali, "Polski Wiecznej".

Owo ich "jutro", to nasze "dziś"!

My dziś nie tylko nie możemy dopuścić do jakiejkolwiek szkody Polski, w sensie moralnym czy politycznym, lecz to, co nasi myśliciele i prorocy uważali za możliwe do spełnienia przez nas obecnie, spełnić musimy. Musimy dźwignąć Polskę tam, gdzie oni ją widzieli, na czoło narodów.

Nam nie chodzi o szowinizm, w rodzaju niegodnego rasizmu germańskiego.

Polska ma duchowo rozprzestrzenić się w sobie i wyolbrzymić moralnie w Chrystusie, Duchem Mocy Chrystusowej ma oddziaływać na swoich sąsiadów.

Ci, którzy "Polskę Wieczną" zapowiadali, czynili to z pełną świadomością jej stanowiska religijno-moralnego, jako gorliwi apostołowie Polski Chrystusowej.

Zalecamy Miłość Chrystusa-Króla z całej duszy, z całego serca - bo wiemy, że taka i tylko taka Miłość, uzdalnia do miłości ojczyzny z całej duszy, z całego serca, do jedynej prawdziwej miłości ojczyzny! Choćby ktoś i chciał kochać Polskę, nie może jej kochać należycie, nie kochając jej Króla-Chrystusa. Nie może, bo tajemnicą i ogniem niegasnącym prawdziwej miłości w każdej dziedzinie jest Chrystus - Król Miłości. Oszukuje samego siebie każdy, kto chce prowadzić naród do potęgi bez miłości ojczyzny - a demagogiem zwiemy każdego, kto miłość tę dziś chce zapalić bez Chrystusa.

Jeżeli mowa o miłości ojczyzny, Polski - święci polscy są jej najwyższym spełnieniem. Święci polscy stanowią fundamentalną rękojmię nie tylko religijno-moralnej ale i politycznej potęgi Polski, właśnie przez swą uporządkowaną, właściwie pojętą i z całej duszy spełnioną miłość Polski.

Owocem miłości jest poświęcenie czyli ofiara. Stopień ofiary jest stopniem miłości. Miłość świętych jest przypieczętowaną owocami najwyższego poświęcenia czyli ofiary.

Oto dlaczego wynosimy ich na Ołtarze i oto dlaczego stoją oni najwyżej w hierarchii miłujących ojczyznę.

- Kocham ojczyznę - słyszy się deklamacje. - Kochasz ojczyznę? Nie blaguj, bracie, to nie taka łatwa rzecz, a co najważniejsze, to fakt, że nie istnieje ona w słowach, a tylko w czynie. Jeżeli ojczyznę tak kochasz, jak deklamujesz, wykaż się ofiarami poniesionymi dla ojczyzny z miłości. Wylegitymuj się dowodami bezinteresownego poświęcenia. Wtenczas uwierzę. Pójdź za mną, staniemy twarzą w twarz przed dowodami prawdziwej miłości ojczyzny, przed czerwonoróżanym polem krwi serca męczeńskiej i przed orłem-lilią-białą bezinteresowności, świętych polskich.

- Oto Jadwiga, królowa Polski, męczennica miłości, która za swą bezgraniczną miłość Boga i ojczyzny, niedługo wyniesioną zostanie na Ołtarze. Posunęła się ona do ofiary najwyższej, bo zadała gwałt sercu, wyrzekła się ukochanego narzeczonego, a poślubiła poganina Jagiełłę, pozyskując, przez swą ofiarę, Litwę dla Chrystusa i dla Polski.

Oto Piotr Skarga, wielki kapłan, kaznodzieja i patriota, który przez całe swe życie narażał się możnowładcom, rzucając wszystkim, z miłości do Polski, słowa gorzkiej prawdy, broniąc po bohatersku Polskę Chrystusową przed widmem sekciarstwa, prywaty, niezgody i rozbiorów.

A oto wzruszająca postać, pełnej niewysłowionego czaru duszy i serca, Wandy Malczewskiej. Miłość szczególna Boga pobudziła ją do tak wzniosłej miłości Polski, że z Chrystusem często o Polsce rozmawiała, a niektóre z tych rozmów spisane stanowią skarbiec niezwykłych proroctw dotyczących Polski. Święta bierze czynny udział na froncie powstańczym wśród rannych, przepowiada zmartwychwstanie Polski.

Nowy olbrzym święty patriota, Andrzej Bobola, męczennik za sprawę Chrystusową i Polską. Kanonizowany w naszych czasach, odzyskanej niepodległości.

Obecnie w chwili przełomu dziejów świata i dziejów Polski, stoi na czerwonej granicy wschodu w Ołtarzach świątyń Polskich, jako apostoł i zdobywca drogi Polski na wschód.

A teraz powstaniec wojak i sybirak za niepodległość Polski, za obronę jej Ducha Chrystusowego, Józef Kalinowski. Jeszcze jako młodzieniec i powstaniec, zażywał opinii świętego u kolegów, a nawet u Rosjan. Po powrocie z Syberii, wstąpił do zakonu oo. Karmelitów Bosych w Czernej pod Krakowem. Tu jako o. Rafał, modlił się za Polskę, za którą wpierw wylewał krew i poniósł katorgę, przepowiadał jej zmartwychwstanie - i dokonał życia jako święty. Wreszcie, działający w naszych czasach i zmarły przed paru zaledwie laty w opinii świętego, wielki kapłan, wielki mąż i wielki Polak, śp. ks. bp Zygmunt Łoziński, pasterz diecezji pińskiej. Miałem możność przebywania z nim pod jednym dachem przez rok. Promieniował Chrystusem i miłością dusz. Zachowanie jego pełne Boskiej prostoty. W spojrzeniu, słowie, czynie, kochał Polskę, ale jak. U niego, u świętego, gdy żył jeszcze, wtajemniczyłem się nie tylko w miłość Chrystusa czynną, prawdziwą, ale i w miłość Polski doskonałą, bohaterską.

Świętych Polaków i Polek, owianych duchem prawdziwej miłości ojczyzny jest wiele. Ramy artykułu nie pozwalają szerzej rozpisać się na ten temat.

Lecz teraz, kiedy odsłoniła się przed nami tajemnica naszego wieku, posłannictwo Polski, jako Narodu Chrystusowego, nie wolno nam być małodusznymi. W górę serca! Święci polscy to my! Niepokalana, od dawna ogłoszona Królową Polski, dziś wstępuje na tron Swój w Polsce, jako jej "Pani Słoneczna", Mistrzyni wielkich bohaterów "Polski Wiecznej", Świętych!

Ze wszystkich swych miejsc cudownych, ze wszystkich kościołów i kaplic polskich, ze wszystkich obrazów i figur, a niemniej z wszystkich szczegółów i okoliczności życia, Niepokalana wychodzi nam naprzeciw z podarunkiem, z odsłonięciem Najśw. Tajemnicy Swego Niepokalanego Dziewictwa i Bogorodztwa, z oświadczeniem kierowanym do każdego, jakby z pozdrowieniem Gabrielowym: "Chcę cię uczynić świętym!" I każdego, każdego, bez wyjątku, Niepokalana świętym uczyni, kto odda się Jej na własność.

Miłość Chrystusa-Króla, miłość ojczyzny, rozpali w każdym Niepokalana, Ona bowiem jest Królową "Polski Wiecznej", tej, przez którą chce zetrzeć na globie głowę odwiecznego węża, który teraz przybrał formę szatana narodów.

Niechże zginą bez śladu, wśród nas, tarcia partyjne, osobiste antypatie. Zbyt poważna chwila. Potrzebna jest konsolidacja. Potrzebni są ludzie charakterów spiżowych wspólny front ze spiżu. Pokolenie "nowych bohaterów" uformuje Niepokalana. Skonsoliduje nas i przemieni w jeden spiżowy dzwon-serce u stóp Chrystusa-Króla. Niepokalana w szybkim tempie przemieni całą Polskę wewnętrznie, skoro Jej odda się cała Polska na własność, z potęgi doczesnej uczyni ją potęgą wieczną, "Polską Wieczną", obracającą się około niezłomnej osi wieczystych czyli duchowych praw.

Polska Niepokalanej, Polska świętych czyli nowego pokolenia, uformowanego przez Niepokalaną, "Polska Wieczna", Polska Chrystusowa, jako najwyższa wśród narodów potęga moralna, a przez to i polityczna, ukoronuje narody skłócone trwałym, wieczystym pokojem Chrystusa-Króla.