Zapytałam raz...
4 (100) 1930, s. 99
Zapytałam raz strumienia
Szemrzącego w lesie:
W jaką ciebie dal nieznaną
Bystra woda niesie?
"Moje wody - strumyk rzecze,
Płyną hen!... do morza,
A w ich szumie się wysławia
Wszechpotęga Boża".
Innym razem zapytałam
Dzwoneczki liljowe:
Komu kwitną nieposiane
Te kwiatki majowe?
Na to one: "Dla Najświętszej
Panienki rośniemy,
Pod Jej stopy na ołtarzach
Wszystkie skryć się chcemy".
Ptaszki także powiedziały:
"My śpiewacy leśni
Wielbim dobroć Stwórcy Pana
W naszej rzewnej pieśni".
Tylko człowiek nie pamięta
Celu swoich dróg,
Żyjąc tak jakby nie wiedział
Że nań patrzy... Bóg!