W odpowiedzi na zapytania Czytelników w sprawie warunków zyskania odpustu jubileuszowego drukujemy poniższy artykuł, aby wszyscy mogli skorzystać z łask Jubileuszu Odkupienia. | Red.

Zbliża się końcowy a zarazem najważniejszy okres jubileuszu Odkupienia. W okresie tym mamy święta, które w szczególniejszy sposób łączą się z dziełem zbawienia rodzaju ludzkiego. Boże Narodzenie, Wielki Post, a zwłaszcza Wielki Tydzień i uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego powinny w sercach wiernych ożywić i pomnożyć wdzięczność i miłość dla Bożego Zbawcy. Najlepszą zaś podzięką za tak wielkie dobrodziejstwo będzie gorliwe uczestniczenie w jubileuszowych nabożeństwach i procesjach, prywatne zyskiwanie jubileuszowego odpustu, modlitwa w intencjach wskazanych przez Ojca Św[iętego].

Chociaż jubileusz już trwa od ośmiu miesięcy, wielu jest, którzy jeszcze nie wykorzystali w dostatecznej mierze przeobfitych łask miłościwego lata, a może znajdą się i obojętni, którzy wcale nie zatroszczyli się o jubileuszowe odpuszczenie swych win należnych.

Niejednego może zniechęca nieznajomość warunków dobrej spowiedzi należy dopełnić, by dostąpić odpustu jubileuszowego. Tym właśnie "Rycerz" pragnie przyjść z pomocą. Zachęcając swych Czytelników do gorliwego korzystania z licznych łask roku świętego, przypomina im warunki, jakich winni dopełnić dla zyskania jubileuszu.

Ojciec święty ogłaszając na całym świecie wielki jubileusz odkupienia przepisał następujące warunki: spowiedź, Komunia Św[ięta], nawiedzenie wyznaczonych kościołów i odmówienie przepisanych modlitw.

1) SPOWIEDŹ. Dla zyskania odpustu nie wystarczy spowiedź nieważna i spowiedź roczna, nakazana w czwartym przykazaniu kościelnym, zatem odprawienie spowiedzi jubileuszowej nie zwalnia od obowiązku spowiedzi rocznej. Ponadto spowiedź powinien odprawić każdy, chociażby nie poczuwał się do ciężkiej winy.

2) KOMUNIA ŚW[IĘTA]. Podobnie jak spowiedź tak też nie wystarczy dla zyskania odpustu jubileuszowego Komunia Św[ięta] Wielkanocna. W okresie wielkanocnym należy przyjąć osobną Komunię Św[iętą], by zadośćuczynić przykazaniu kościelnemu. U osób chorych wystarcza przyjęcie Wiatyku.

3) NAWIEDZENIE WYZNACZONYCH KOŚCIOŁÓW. Trzeci warunek to nawiedzenie kościołów wyznaczonych przez Biskupa lub proboszcza. Nawiedzeń powinno być dwanaście. Gdy są wyznaczone cztery kościoły, należy nawiedzić każdy po trzy razy; jeżeli gdzie są trzy kościoły, winno się je nawiedzić po cztery razy; dwa kościoły nawiedza się po sześć razy; gdzie jest tylko jeden kościół, należy w nim odbyć wszystkie 12 nawiedzeń. Poszczególne nawiedzenia można odbywać albo od razu, wychodząc i ponownie wchodząc do kościoła, albo w różnych czasach w przeciągu roku jubileuszowego. Pewną ilość nawiedzeń można odbyć w styczniu a resztę dopiero w marcu lub kwietniu, byleby ostatnie nawiedzenie odbyło się przed zakończeniem roku świętego, tj. przed 28 kwietnia br.

4) MODLITWY. Odmówienie przepisanych modlitw stanowi ostatni warunek. Przy każdorazowem nawiedzeniu kościoła należy odmówić następujące modlitwy: przed ołtarzem z Najśw. Sakramentem 5 Ojcze nasz, 5 Zdrowaś, 5 Chwała Ojcu i 1 Ojcze nasz, 1 Zdrowaś i 1 Chwała Ojcu w intencji Ojca Świętego; następnie przed ołtarzem lub wizerunkiem Pana Jezusa Ukrzyżowanego 3 razy Wierzę w Boga i raz wezwanie: "Kłaniamy Ci się, Chryste, i błogosławimy Tobie, żeś przez Krzyż Swój święty odkupił świat"; potem przed ołtarzem lub obrazem Matki Bożej należy, rozważając Jej boleści, odmówić 7 Zdrowaś i raz westchnienie: "święta Matko, dopuść na mnie, niech ran Syna Twego znamię mam na sercu wyryte"; w końcu znowu przed ołtarzem z Najśw. Sakramentem jeszcze raz Wierzę w Boga.

Wymienione modlitwy, stosownie do postanowienia Ojca Świętego, winniśmy ofiarować w następujących intencjach: o wolność Kościoła we wszystkich krajach, pokój, zgodę i prawdziwą pomyślność dli wszystkich narodów, stały rozwój działalności misyjnej, powrót odszczepieńców do Owczarni Chrystusowej. W szczególniejszy jednak sposób przez jubileuszowe modły winniśmy wynagrodzić i zadośćuczynić za zniewagi i krzywdy, jakie Majestatowi Bożemu wyrządzać bezbożnicy naszych czasów. Modlitwy wiernych dzieci Kościoła winny wybłagać udaremnienie ich zbrodniczych zamiarów, oświecenie zaślepionych umysłów i ich nawrócenie. To ostatnie pragnienie Ojca Św[iętego] w szczególniejszy sposób odpowiada celowi Milicji Niepokalanej, która przecież ma pracować nad przywiedzeniem całego świata do stóp Maryi i Jej Syna, zatem członkowie Milicji Niepokalanej żywszy wezmą udział w jubileuszowych modłach.

Wymienione warunki można wypełniać w dowolnej kolejności. Można np. najpierw nawiedzić kościoły i odmówić modlitwy, a dopiero potem przyjąć Komunię Św[iętą] jubileuszową, można również uczynić to w porządku odwrotnym. Nie wolno jednak zapominać najpierw o tym, że ostatni warunek należy wypełnić w stanie łaski poświęcającej, a następnie, że nie można rozpoczynać uczynków dla dostąpienia drugiego odpustu, zanim nie ukończy się zaczętych uczynków, koniecznych dla zyskania pierwszego odpustu.

Kto dla poważnych przyczyn nie mógłby wypełnić wymienionych warunków, niech poprosi swego księdza proboszcza lub spowiednika o zamianę na inne pobożne uczynki albo o zwolnienie. Kto otrzymał zwolnienie od nawiedzenia wyznaczonego kościoła, jest obowiązany odprawić 12 nawiedzeń w innym kościele. Zwolnienie od nawiedzenia kościoła nie oznacza zwolnienia z liczby nawiedzeń. Gdy ktoś otrzyma dyspensę nie tylko od nawiedzenia jakiegoś kościoła, lecz także zmniejszenie liczby nawiedzeń, jest obowiązany odmówić wszystkie modlitwy przepisane dla pełnej liczby nawiedzeń.

Jeśli kto przyjdzie do kościoła w zamiarze nawiedzenia go, zastanie jednak drzwi zamknięte, może przepisane modlitwy odmówić przed drzwiami kościelnymi. Nawiedzenie takie powinno być naprawdę pobożne, czyli podjęte dla uwielbienia Pana Boga.

Przy wspólnym odmawianiu mężna przepisane modlitwy odmawiać naprzemian.

Odpust jubileuszowy można raz ofiarować za siebie, więcej razy za dusze w czyśćcu cierpiące.

Rycerstwo Maryi! Patrz, szaleje bezbożność, mnożą się występki i zbrodnie, fala nieprawości wzbiera ciągle, znieważając naszego Pana i Stwórcę. Przeto niech nie będzie nikogo w naszych szeregach, kto by nie posłuchał wezwania Ojca Świętego i nie skorzystał z łask Jubileuszu Odkupienia. Każdy niech najpierw sam zaczerpnie ze skarbca zasług Chrystusowych, zyskując zupełne darowanie im i kar za winy należnych, a potem niech korzysta z niewielu już dni "miłościwego lata: i zyskuje odpusty na korzyść dusz czyśćcowych. A te uczynki pokutne, te modły żarliwe przyjmie dobry Pan i błagających obdarzy hojnie Swymi łaskami.

Jubileusz Odkupienia powinien w sercach wszystkich wiernych położyć silne podwaliny pod życie prawdziwie chrześcijańskie.