Ufność w Maryi
9 (141) 1933, s. 266
Póki nie otrzesz gorzkich łez z ócz moich,
O, nie odstąpię, Matko, od stóp Twoich
I nie usłyszę słów, Niepokalana,
"Nie płacz, twa prośba jest już wysłuchana"-
O Matko Droga, nie pójdę od Ciebie,
Chociaż nie smutki już przeszłość pogrzebie.
I choć mi szczęście jak gwiazda zapłonie,
Zawsze się będę kryć pod Twą Obronę.
I mam nadzieję, o Matko kochana,
Że Ty mi raczysz wyjednać u Pana
Tę wielką łaskę, że w śmierci godzinę,
Raczy przebaczyć każdą moją winę