Kimkolwiek jesteś, który czujesz, że na morzu tego świata pływasz raczej po falach wśród burz i wichrów, niż stąpasz po ziemi, nie odwracaj oczu od blasku tej gwiazdy, jeśli nie chcesz, by cię burze zniszczyły. Jeśli zerwą się wichry pokus, jeśli natrafisz na skały utrapień, spojrzyj na gwiazdę, wzywaj Maryi. Jeśli unoszą cię fale pychy, próżności, uwłaczania innym, zazdrości, spojrzyj na gwiazdę, wzywaj Maryi. Jeśli gniew, chciwość lub ponęta cielesna wstrząsać będzie łodzią twej duszy, spoglądaj na Maryję. Jeśli ogromem występków zaniepokojony, szpetotą sumienia zawstydzony, na myśl o sądzie trwogą przejęty, zaczniesz się pogrążać w przepaści smutku, w otchłani rozpaczy, myśl o Maryi.

W niebezpieczeństwach, w trudnościach, w wątpliwościach myśl o Maryi, wzywaj Maryi. Niech Ona nie ustępuje z ust twoich, niech nie ustępuje ze serca twego; i, abyś wyjednał sobie wstawiennictwo Jej modlitwy, nie zaniedbuj ani na chwilę obcowania z Nią. Postępując za Nią, nie zbaczasz z prostej drogi; modląc się do Niej, nie poddajesz się rozpaczy; myśląc o Niej, nie błądzisz; gdy Ona cię podtrzymuje, nie upadasz; pod Jej opieką zostając, niczego się nie obawiasz; gdy Ona cię prowadzi, nie doznajesz zmęczenia; gdy Ona jest ci łaskawa, dochodzisz do celu.