Pracujmy nad zbawieniem dusz!
Drukuj

Pracujmy wspólnie nad zbawieniem dusz; życie ludzkie, to jakby dzień jeden, dany nam, by je zbawić i w ten sposób dawać Bogu dowody naszej miłości. Jutrem dnia tego będzie wieczność; wtedy Pan Jezus zwróci stokrotnie radości, złożone Mu w ofierze. On zna rozmiary twego poświęcenia; wie, że cierpienie tych, co ci są drodzy, zwiększa twoje własne cierpienie; ale On sam ponosił podobne męczeństwo dla zbawienia dusz naszych. Opuścił swą Matkę, widział Niepokalaną Dziewicę, stojącą pod krzyżem, z sercem przebiłem mieczem boleści; to też ufam, że nasz Pan najdroższy powierzy Twą matkę, o co Go też usilnie proszę.

O, gdyby Mistrz Boski dał ujrzeć tym, których masz opuścić, chwałę, jaką im przygotowuje, i to mnóstwo dusz, co tworzyć będą orszak Twój w niebie, jużby się czuli nagrodzeni za ofiarę rozłączenia się z Tobą.

(Z listów S. Teresy od Dzieciątka Jezus.)

Myśli

Najlepszą obroną religii naszej jest dokładne jej przedstawienie.

Ks. bp Bougand

* * *

Dusza ludzka potrzebuje Bożej strawy, równie w czasie jak i w wieczności.

E. Hello

* * *

Skądże ten świerzb nowości? Ach! Tu się smutna strona duszy ludzkiej odkrywa. Szukamy radzi prawdy, bo póki szukamy, nie obowiązuje nas ona do niczego w praktyce; i dlatego bodaj niejeden całe życie szuka, aby całe życie nie poczuł się do obowiązku.

Ks. H. Kajsiewicz