O Święta Pani!
6 (114) 1931, s. 165
O Święta Pani! O Niepokalana!
Oto przed Tobą uginam kolana
i pragnę być Twoją sługą.
Ty, jasna Pani, wskaż mi w życiu drogę,
zabierz mi z serca niepokój i trwogę,
udrękę zwątpienia długą.
Daj, by Twa wola była moją wolą,
chroń mnie przed grzechem, przed świata niewolą,
przed własnych myśli rozpaczą...
O Pani! Pani! Zawsze litościwa,
oto Cię modlitw mych siła przyzywa,
lituj się tym, którzy płaczą.
Błękitnym płaszczem osłoń moje skronie,
niechaj w nich zamrze lęk, który w nich płonie
a cisza zejdzie ukojna
Ty wszystko możesz! O Niepokalana,
a więc przed Tobą padam na kolana
Pani Ty moja dostojna.