Niepokalana

Płynie bezszmernie głuchemi polami,
jak świt promienna i jak niebo czysta;
w noce milczące rozkwita gwiazdami
- Pani wieczysta.

W błękitno-śnieżnej tęczy się sukience,
słoneczny diadem na głowie Swej nosi;
nad ziemią wznosi liljowe ręce
- o miłość prosi.

A kiedy rozpacz zatruje nam serca,
łaskami darzy i smutek rozwiewa.
Kroczy bezgłośnie po kwietnych kobiercach
- ziemia Jej śpiewa...