Do Lourdes udała się w ostatnim tygodniu sierpnia 4. polska narodowa pielgrzymka, by poświęcić całe uchodźctwo polskie we Francji Niepokalanemu Sercu Maryi. Ze skargą do Matki serdecznej "Zlituj się, zlituj, niech się nie tułamy" upadli przed grotą Niepokalanej, a rektor Misji Polskiej we Francji, ks. Cegiełka przemówił do pątników: "DZIŚ TAK CIĘŻKIE CZASY, ŻE JEŚLI BÓG NIE PRZYJDZIE Z POMOCĄ, TO ZGINIEMY... ZAWIEDLI NASI PRZYJACIELE, ALE NIE ZAWIEDZIE NAS TA, KTÓRA MA MOC UKOJENIA RAN I PRZYJDZIE Z POMOCĄ, JEŚLI ŻARLIWIE MODLIĆ SIĘ BĘDZIEMY I POKUTOWAĆ". Na modlitwie i pokucie spędzali prawie cały tydzień, odmawiając wspólnie różaniec, urządzając Drogę Krzyżową i procesje. Na zakończenie Polacy odśpiewali "Credo", odnowili akt poświęcenia się Niepokalanej, i zostawiwszy przy ołtarzu wielką świecę i duży wieniec z kwiatów, opuścili Lourdes.