Modlitwa
Drukuj

ułożona przez Papieża z okazji ogłoszenia dogmatu Wniebowzięcia

O Dziewico Niepokalana, Matko Boga i Matko nas ludzi!

Wierzymy z całą gorliwością naszej wiary w Twoje triumfalne wzięcie z duszą i ciałem do niebios, gdzie zostałaś ogłoszoną królową wszystkich chórów anielskich i wszystkich zastępów świętych. I my łączymy się z nimi, aby chwalić i błogosławić Pana, który Cię wywyższył ponad wszystkie czyste stworzenia, aby ofiarować Ci żar naszej pobożności i miłości.

Wiemy, że wzrok Twój, który macierzyńsko pieścił pokorne i cierpiące człowieczeństwo Jezusa na ziemi, nasyca się w niebiosach widzeniem chwalebnego człowieczeństwa Mądrości Niestworzonej, że radość Twej duszy w oglądaniu twarzą w twarz godnej uwielbienia Trójcy Przenajświętszej, porusza serce Twe uszczęśliwiającą tkliwością, a my nędzni grzesznicy, my, którym ciało obniża lot duszy, błagamy Cię, abyś oczyściła nasze zmysły, byśmy nauczyli się już tu na ziemi kosztować Boga z cudów stworzenia.

Ufamy, że Twe miłosierne źrenice pochylą się nad naszą nędzą, naszymi trwogami, naszymi walkami i słabościami; że wargi Twe rozchyli uśmiech z powodu naszych radości i zwycięstw, że Ty usłyszysz głos Jezusa, gdy mówi o każdym z nas to, co powiedział o uczniu umiłowanym: "Oto syn Twój". Przeto my, nazywając Cię Matką naszą, obieramy Cię, jak Jan, za Przewodniczkę, siłę i pociechę naszego życia śmiertelnego.

Mamy ożywiającą pewność, że oczy Twoje, które płakały nad ziemią zroszoną krwią Jezusa, zwrócą się również ku temu światu, pełnemu nieszczęść. My zatem, wśród ciemności tej łez doliny, oczekujemy od Twego światła niebieskiego i od Twej słodkiej miłości ulgi w utrapieniach serc naszych; opieki dla Kościoła i Ojczyzny naszej.


Rycerz Niepokalanej 11-12/1950, zdjęcia do artykułu: , s. 328

Opis zdjęcia powyżej: Fragmenty i konsystorza, który się odbył 30.10. br. w Watykanie, by przygotować ogłoszenie dogmatu Wniebowzięcia.


Wiemy wreszcie, iż w chwale gdzie królujesz, słońcem obleczona i gwiazdami uwieńczona, jesteś - po Jezusie - radością i weselem wszystkich aniołów i świętych. Przeto my z tej ziemi, po której pielgrzymujemy, wzmocnieni wiarą w przyszłe ciał zmartwychwstanie, patrzymy ku Tobie. Tyś naszym życiem, naszą słodyczą, naszą nadzieją. Pociągnij nas łagodnością głosu Twego i ukaż nam, po naszym wygnaniu, Jezusa, owoc żywota Twego, o łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo. Amen.