Módl się za nami
11 (95) 1929, s. 322
Módl się za nami, gdy w ciężkiej rozterce
Do Ciebie zwrócim zapłakane oczy,
Gdy cierpi dusza, gdy zranione serce
I gdy nas piekło ze wszech stron otoczy...
Módl się za nami, gdy nam sił nie staję,
Gdy gną się barki pod naporem trądu,
Gdy ból, choroby, słabe urodzaje -
Tylko przez Ciebie Syn udziela cudu!
Módl się za nami, kiedy biją gromy
I w serca nasze zakrada się trwoga,
Gdy wśród powodzi rwą się słabe promy -
Ty jedna, Matko, ubłagasz nam Boga!...
Potężna naszej nadziei pochodnia!
Gdy się Twe sługi znakiem Twym oznaczą,
Nie straszne gromy, choćby były co dnia -
A więc nas ratuj - patrz, Twe dzieci płaczą!
Módl się za nami, błagamy Cię o to!
Myśmy nie