Dzisiejsza nędza materialna i moralna dzieci jest tak wielka, ze Ojciec Św[ięty] wysłał do Biskupów całego świata specjalną encyklikę "O gorliwym podjęciu w obecnej chwili opieki nad dziećmi potrzebującymi".
.Wyznaje, że z nieobliczalnego zła, jakie wynikło ż okrutnej wojny, najwięcej boli jego ojcowskie serce zło, ogarniające zastępy niewinnych, dzieci, których miliony pozostają w wielu krajach bez środków do życia i cierpią od zimna, głodu i chorób. Często też w zupełnym opuszczeniu nie tylko odczuwają brak żywności, odzieży i przytułku, ale i miłości, której ich wiek młody tak bardzo potrzebuje. Oczyma współczującej duszy widzi Papież te dzieci włóczące się bez celu po miastach i wsiach, opuszczone, zapomniane i narażone na liczne niebezpieczeństwa, zarażające się chorobami i złymi nałogami.
Wobec ogromu nędzy pomoc dotychczasowa, godna pochwały, jest zupełnie niewystarczająca. Dlatego Papież uważa za swój obowiązek zwrócić się do Biskupów, a przez nich do wiernych i naglić ich po ojcowsku, by wzięli do serca trudne położenie tych biednych dzieci. "Nikt nie powinien ociągać się z ofiarowaniem czasu i pieniędzy dla sprawy tak ważnej i tak pożytecznej. Ci, którzy sami są mało zamożni, niech dają co mogą otwartą dłonią i chętnym sercem. Ci, co żyją w zbytku, niech rozważą i pamiętają, że nędza, głód i nagość tych dzieci stanowić będzie ciężkie i poważne oskarżenie ich przed Bogiem, Ojcem Miłosierdzia, jeżeli serca ich będą zatwardziałe i nie pospieszą z wydatną pomocą. Wszyscy wreszcie powinni być przekonani, że ich hojność nie będzie dla nich stratą, lecz zyskiem. Bo możemy śmiało powiedzieć, że ten, co daje wedle swoich środków ubogim, pożycza Bogu, który w swoim czasie odpłaci mu za tę szlachetność z obfitym procentem".
Ojciec Św[ięty] zarządza, by w każdej diecezji Biskupi wyznaczyła dzień, w którym będą wznowione modły publiczne dla przebłagania gniewu Bożego, a zarazem w dniu tym kapłani pouczą wiernych o tej palącej potrzebie, by wspierali modlitwami, dobrymi uczynkami i ofiarami każdy ruch, skierowany ku pomocy biednym i opuszczonym dzieciom.
Staranną opieką otoczone dziecięctwo jest najlepszym zadatkiem przyszłej pomyślności społeczeństwa nie tylko duchowej, ale i materialnej.
