Z Watykanu
W 19. rocznicę otrzymania sakry biskupiej Ojciec Św[ięty] odprawił dziękczynną Mszę św. i modły swe poświęcił Polsce, w szczególności zaś dostojnemu swemu konsekratorowi ks. kard. Al. Kakowskiemu. W Watykanie rocznicę papieską uczczono tylko składaniem życzeń przez otoczenie najbliższe Ojcu Św[iętemu] Z Polski nadeszły b[ardzo] liczne depesze.
Błogosławieństwo Ojca Świętego dla Słowacji. Po utworzeniu się autonomicznego rządu słowackiego pod przewodnictwem ks. prał. dr J. Tiso - Ojciec Św[ięty] za pośrednictwem Nuncjusza Apostolskiego w Pradze nadesłał depeszę treści następującej: "Ojciec Święty ceni sobie wielce i z wdzięcznością przyjmuje synowski hołd, złożony Mu przez Waszą Ekscelencję w imieniu ministrów, jak również szlachetne uczucia i zamiary, których hołd ten jest wyrazem, gdyż rokuje wielką nadzieję, iż wierzący obywatele Słowaczyzny idą pewnie ku pomyślniejszym czasom. Na znak swej wdzięczności udziela przeto apostolskiego błogosławieństwa, które niech będzie źródłem obfitości Bożego miłosierdzia".
Beatyfikacja. W pierwszą niedzielę listopada [1938] r. w Bazylice Watykańskiej odbyła się uroczystość beatyfikacji Marii Józefy Rosello, córki św. Franciszka Seraf[ickiego] z Trzeciego Zakonu. W uroczystościach wziął udział prefekt Św[iętej] Kongregacji Obrzędów kard. [Carlo] Salotti, szereg innych kardynałów, członkowie kapituły watykańskiej, liczne duchowieństwo i olbrzymie rzesze wiernych, wśród których były liczne pielgrzymki z obu Ameryk. Obrzędu beatyfikacyjnego dokonał abp [Giuseppe] Migone. W godzinach popołudniowych przybył do Bazyliki Ojciec Św[ięty] w celu złożenia hołdu Błogosławionej.
Arcybiskup Pragi, kard. Kašpar [fot. 1] na audiencji u Ojca Św[iętego] złożył sprawozdanie z życia religijnego w Czechosłowacji oraz ze stanu Akcji Kat[olickiej], wykazując słały jej rozwój. Podczas audiencji kard. [Karel] Kašpar wyraził podziękowanie dla Ojca Św[iętego] za okazaną troskliwość Czechosłowacji w chwilach kryzysu wrześniowego.
Ze świata
Przedstawiciel Papieża w Londynie. Stolica Apostolska mianowała rektora kolegium brytyjskiego msgr. Williama Godfreya delegatem apostolskim w Londynie. Dotychczas Papież nie miał przedstawiciela dyplomatycznego w Londynie, jakkolwiek Anglia posiada przy Watykanie swego posła.
Administratorem kościelnym odzyskanych terytoriów kościelnych został mianowany przez Stolicę Apostolską kard. [Jusztinián] Serédi, Prymas Węgier. Czechosłowacja zwróciła Węgrom 152 parafie z ok. 500 tys. wiernych.
Kongres Eucharystyczny w Madrycie. Na ostatniej swojej konferencji dorocznej Episkopat Peru wyraził życzenie, by po zakończeniu wojny domowej w Hiszpanii mógł odbyć się w Madrycie Kongres Eucharystyczny narodów Ameryki łacińskiej. Należy zauważyć, że stały komitet międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych postanowił już, że kongres międzynarodowy w r. 1944 odbędzie się w Madrycie.
Podczas pamiętnych dni napięcia i niepokoju (w ubiegłej jesieni) na ulicach Paryża widniał plakat, na którym zamieszczone były m.in. następujące zdania: - "Musimy wreszcie zrozumieć, że główną przyczyną wojen jest egoizm, zapominanie o przykazaniu miłości bliźniego oraz oddalenie się od Boga. Powinniśmy się zwrócić do Boga, kajać się przed Nim, i żałować szczerze, żeśmy o Nim, Ojcu nieba i ziemi, zapomnieli, przyczyniając się tym, do wszelkiego zła. Przysięgnijmy sobie, że dołożymy wszystkich naszych sił do skierowania świata na drogę miłości, Krzyża i jedności".
Odprężenie w Meksyku. Rząd meksykański znalazł się w b[ardzo] krytycznej sytuacji gospodarczej i był zmuszony zaapelować do ofiarności społeczeństwa. W tych trudnych dla kraju chwilach katolicy meksykańscy wykazali całą swą lojalność w stosunku do państwa. Arcybiskup Guadalajara nie tylko w swym liście zachęcił katolików do ofiarności, ale stworzył fundusz arcybiskupi z ofiar katolików. W imieniu całego episkopatu zachęcił katolików do nabywania pożyczki narodowej, jaką rząd wypuścił. Wszystko to sprawiło że stosunek sfer rządzących do katolicyzmu uległ dość znacznej poprawie. Jednak, by sytuacja wewnętrzna uległa rzeczywistej zmianie, należy poprawić konstytucję, która zawiera szereg bardzo wrogich dla katolicyzmu paragrafów.
Z POLSKI
Orędzie do wiernych Śląska Zaolzańskiego. J.E. ks. biskup Stanisław Adamski, ordynariusz diecezji katowickiej i administrator Śląska Zaolzańskiego wydał orędzie do kapłanów i wiernych Śląska Zaolzańskiego, zawiadamiając ich o odłączeniu tej Ziemi od archidiecezji wrocławskiej i przyłączeniu do diecezji śląskiej.
"...Niechaj tedy - pisze m.in. Ks[iądz] Biskup - wzniesie się myśl wasza z modlitwą dziękczynną ku Bogu Wszechmocnemu, który kieruje losami państw i narodów w tak przedziwny sposób. Opatrzność Boża przecież w widoczny i szczególniejszy sposób błogosławi Polsce, jej wodzom i jej orężowi, łącząc od dawna rozerwane części polskiego narodu w jedną wielką całość. Da Bóg, wkrótce znikną blizny i ślady dawnej rozłąki i stopią się w ogniu wzajemnej miłości i wspólnej pracy nad wielkością naszej ukochanej Polski..."
Orędzie kończy się tymi słowami:
"Przez was, Katolicy Zaolzańscy powiększą się szeregi katolików Polski którzy ochoczo, zgodni, zjednoczeni, pod sztandarem swego Kościoła, złączeni w karnych szeregach katolickich, organizacji kościelnych i świeckich, pracować będziemy nad budową Polski Chrystusowej. Ja zaś, po raz pierwszy do was się odzywając jako nowy wasz Pasterz, mocą od Boga mi daną ku wielkiej pracy nad zbawieniem dusz i rozwojem naszej Ojczyzny wam Kapłanom, Zakonom i Wiernym całym sercem udzielam swego arcypasterskiego błogosławieństwa..."
Pielgrzymka z Wołynia i Polesia. Do Częstochowy przybyła wielka pielgrzymka z Wołynia i Polesia w liczbie ponad 700 osób pod przewodnictwem 6 kapłanów. Między przybyłymi był znaczny odsetek b. prawosławnych. Wzruszającym momentem była niezwykła chwila, kiedy wśród uroczystej i bardzo wymownej ciszy jeden z pątników złożył wyznanie wiary katolickiej.