Z początkiem roku szkolnego, w obecnym i następnych numerach, zamieszczamy kodeks zasad wychowawczych młodzieży męskiej, sformułowany w 1944 r. w Wilnie i przedyskutowany przez komisję pedagogiczną przy Instytucie Katolickim w Częstochowie. Nie jest to Credo ideowe Rycerstwa Niepokalanej, mocno jednak uwzględnia tak właściwy temu stowarzyszeniu pierwiastek rycerski w kształtowaniu charakteru i życia. Dając ten kodeks w ręce młodzieży, wierzymy, że szlachetne ideały i niezłomne zasady rycerskie osiągnie ona i w życie wcieli najlepiej przez Niepokalaną, "Patronkę wszystkich dobrych rycerzy", której odda się całkowicie na rycerską służbę. (Dop. red.)

I. Nasz sztandar.

"Z sumienia twego uczyń biel,
Amarant z krwi serdecznej,
I pod Ojczyzny stopy ściel
Białoczerwony trud i cel,
A sztandar stworzysz wieczny".

Karol Hubert Rostworowski.

1. Rycerzem jest ten, kto służy wielkiej sprawie, gotów jest dla niej walczyć z narażeniem swego życia, a który szanuje każdego człowieka.

2. Wielką sprawą rycerza polskiego jest budowanie Królestwa Bożego w duszach ludzkich, w życiu Polski i w życiu społeczności narodów.

3. Człowiek służy Narodowi, Naród służy Bogu. Energia życiowa rycerza skierowana jest ku służbie Narodowi. Praca i walka dla Narodu jest drogą rycerza do Boga.

4. Służba rycerska jest:
świadoma celu i karna,
ochotna i wytrwała,
ofiarna i pokorna.

5. Dla rycerza pomiędzy złem i dobrem leży przepaść, której nie mogą wypełnić żadne tryumfy zła i rozumowania usprawiedliwiające poddanie się konieczności. Rycerz nie paktuje ze złem.

6. Walcząc o zasady rycerz w swoim przeciwniku widzi zawsze człowieka, w każdym człowieku widzi dziecko Boże.

II. Na Bożym ordynansie.

"Tak, Ojcze" (Mt 11,26).

1. Rycerz nic nie przekłada nad służbę Bogu.

2. Rycerz o Miłosierdziu Bożym nigdy nie rozpacza, a jest ufny, bo wie, że Ojciec stoi u steru łodzi jego życia.

3. Rycerz jest zawsze czujny i nie ustaje w modlitwie. Modlitwa rycerza jest szczera i krótka.

4. Rycerz świeci żywą wiarą i nieustannie prosi o jej przymnożenie.

5. Niezdobytą twierdzą ducha rycerskiego jest pokora: widzenie siebie w prawdzie.

6. Służba rycerza Bogu jest radosna, gdyż jest swobodą dziecka Bożego.

7. Rycerz chcąc być obywatelem Wiecznej Ojczyzny Niebieskiej, troszczy się o to, jak pełnić Wolę Bożą na ziemi.

8. Rycerz doskonali się wewnętrznie nie przez ucieczkę od świata, nie w warunkach sztucznych, lecz przez realną pracę nad rozbudową Królestwa Bożego na ziemi.

9. Rycerz kocha ten świat, gdyż widzi w nim odblask piękna Bożego.

10. Postawa rycerza wobec życia doczesnego jest twórcza, prometejska: przetwarza on i uduchawia materię, by stawać się podobnym do Boga Stworzyciela.

11. Rycerz jest posłuszny Kościołowi Bożemu na ziemi: z nim modli się i pracuje, uczestniczy w jego walkach i cierpieniach, jego nadziejach i radościach.

12. Rycerz kocha i czci Bogarodzice Maryję, Patronkę wszystkich dobrych rycerzy.

13. Rycerz w każdym kapłanie Kościoła Powszechnego widzi szafarza skutecznych łask Bożych.

14. Msza św. jest słońcem życia rycerza.

15. Rycerz nie tylko staje na baczność przed Ewangelią, lecz stale ją czyta i rozważa: jest Ona dla niego zawsze dobrą nowiną.

16. Rycerz w każdej chwili swego życia jest w stanie Łaski Uświęcającej, aby odwaga jego była nieustraszona.

17. Ambicją rycerza jest wyprowadzić swych bliźnich z ciemności zwątpienia do jasności Wiary Chrystusowej.

18. Rycerz czci i naśladuje świętych rycerzy.

19. Rycerz tak żyje, by śmierć była najwyższym wykwitem jego życia.