Kochamy Cię, Pani!
5 (137) 1933, s. 141
Za to Cię, Pani, kocha lud wieśniaczy,
boś jest tak swojsko ubrana w wełniaki,
bo jak mu krzywda - to i Ty zapłaczesz,
pocieszysz żale - ukoisz rozpacze...
- Boś Ty nie mara piękna - ale zwiewna.
Ty z nami żyjesz Kwietna, śnieżna, Siewna.
Za to Cię kocha robotnik sterany,
że nad nim czuwasz, gdy życie mu cięży,
gdy czasem ciemno... - wiatr tłucze o ściany,
to jasną dłonią - Ty rozpłonisz księżyc
i odblask słońca czarną noc zwycięży...
...Ty z nami żyjesz w każdej porze roku,
rano, w południe i o szarym zmroku...