J.E. ks. Biskup-nominat Konstanty Dominik, o którego mianowaniu przez Ojca Św[iętego] biskupem sufraganem chełmińskim donosiliśmy w marcowym "Rycerzu", jest synem ziemi kaszubskiej. Urodził się w Gnieździewie pow. puckim, d. 7 listopada 1870 r.

Studia gimnazjalne odbył naprzód w Collegium Marianum w Pelplinie, dokończył zaś w Chełmnie" Odznaczając się od najmłodszych lat szczerą pobożnością, podążył do seminarium duchownego w Pelplinie, gdzie pod wodzą światłych profesorów poświęcił się studiom teologicznym. Święcenia kapłańskie otrzymał w r. 1897.

Był najpierw wikariuszem od r. 1397 do 1899 w Starym Szotlandzie, przedmieściu Gdańska. Następnie powołano go na kuratora w Chełmnie do zakładu Sióstr Miłosierdzia, gdzie działał gorliwie i owocnie jako prefekt w liceum dla dziewcząt aż do r. 1911. Wtedy powołano go na wiceregensa i ojca duchownego do seminarium duchownego w Pelplinie.

Po dziewięciu latach mianowany był kanonikiem, gremialnym, a wkrótce potem regensem seminarium. Jako ojciec duchowny i rektor wychował liczne zastępy kapłanów, którzy z radością i wdzięcznym sercem przyjmą wiadomość o jego wyniesieniu na dostojnika Kościoła.

Ks. biskup Dominik obrał sobie jako herb krzyż Konstantyna, a jako hasło: "Crux mihi salus certa" ("Krzyż dla mnie zbawieniem pewnym").

Na dzień swej konsekracji J.E. ks. biskup Dominik oznaczył dzień rocznicy swych święceń kapłańskich 25 marca.