(DALSZY CIĄG KONKURSU)

Królowo Polski, Pani Wszechświata,
O, Maryjo, Matko, Niepokalana,
Niech glos rycerstwa ku Tobie wzlata,
Przed Tobą zgięte głowy, kolana
Rycerstwa, w którym są pomieszani.
Płeć, wiek i rasa i wszystkie stany
Zgodnie, a wierni Twoi poddani,
Proszą Cię, Matko Pana nad Pany.

W bój idzie bezkrwawy
Huf dla Maryi sprawy
Rycerstwa Niepokalanej.
Bez chrzęstu oręża - Miłością zwycięża,
Śpiewając Panu nad Pany.

Przez Krew Najdroższą Twojego Syna,
Która, za wszystkich była ofiarną,
Dodaj rycerzom, Pani Jedyna,
Sił, by miłości rzucali ziarno.
Aby to ziarno bujnie wzrastało
I tysiąckrotne wydało plony,
By Twe rycerstwo wciąż zdobywało
Dla Twojej służby serc, dusz miliony.

W bój...

Za Twoją zatem. Niepokalana.
Hetmanko, Maryjo, Matko, przyczyną
Wszystkie języki uwielbią Pana,
A wojny, mordy, zawiści zginą.
Nienawiść wówczas, ten wróg miłości,
Co mózg szatański wielce udręcza,
By zgubę przynieść całej ludzkości,
Pęknie na zawsze, jak nić pajęcza.

W bój...

Pod Twym błękitnym sztandarem społem
Skupi się ludzkość rycerska cała
Z jasnem obliczem, pogodnym czołem,
Wznosząc okrzyki "Cześć Pani, chwała
Królowej Polski, Pani Wszechświata,
Niepokalanej, Gwieździe Porannej".
Każdy niech w bliźnim uzna swego brata,
Składając Tobie hołd nieustanny.

W bój...

Gdy kres rycerzom przyjdzie żywota,
Ich Twój błękitny sztandar owinie,
Brama się niebios otworzy złota,
Każda z dusz czystych do stóp Twych spłynie.
Dusze zaś, które razem na ziemi lub
Pod Twym sztandarem kroczyły stale.
W ordynku staną, by głosy zgodnemi
Panu i Tobie wciąż śpiewać w chwale.

W bój idzie bezkrwawy
Huf dla Maryi sprawy
Rycerstwa Niepokalanej.
Bez chrzęstu oręża
Miłością zwycięża,
Śpiewając Panu nad Pany.