[okładka, s. III]APROBATA KS. PRYMASA - REZOLUCJA - SENTYMENT DUCHOWIEŃSTWA. Sprawa budowy Pomnika Najśw. Serca P[ana] Jezusa w Poznaniu zbliża się - nie bez trudności ale stale i systematycznie - ku końcowi. Jeżeli nie zajdą żadne przeszkody - zwłaszcza natury pieniężnej - to jesienią [1932] r. nastąpi uroczyste poświęcenie Pomnika.

Przez dłuższy czas zajmował się Komitet wyszukaniem odpowiedniego napisu na cokole. Radził się księży i świeckich. Poszczególne napisy podawał ocenie znawców języka. Nareszcie z różnych projektów wyłoniły się dwa najwłaściwsze Zostały one na audiencji 1 lipca [1932] r. przedłożone J.Em. Ks[iędzu] Kardynałowi Prymasowi. J[ego] Eminencja wybrał i zatwierdził następujący napis: "Błogosław Panie naszej Polskiej ziemi".

Stosując się do życzenia szerokich kół społeczeństwa postarał się Komitet o zreferowanie stanu budowy Pomnika na XII Zjeździe Katolickim 2 i 3 lipca w Kępnie. Zjazd wysłuchał referatu i uchwalił następującą rezolucję:

"XII Zjazd Katolicki w Kępnie przyjął do wiadomości referat o stanie budowy Pomnika Najśw. Serca P. Jezusa, ślubowanego na 1 Zjeździe Katolickim w Poznaniu r. T920, jako dowód wdzięczności za przywróconą Niepodległość Polski. - Dziękuje Komitetowi za przeprowadzone dotąd prace. -

Cały naród wzywa gorąco, aby hojnie pośpieszył z ofiarami na ukończenie ślubowanego dzieła". -

Wzruszające dowody życzliwości dla sprawy Pomnika daje polskie duchowieństwo zwłaszcza zaś Wielkopolskie. Między ofiarodawcami i organizatorami składek zajmują nasi księża wybitne miejsce.

Szczególne wrażenie wywarła wiadomość, która dotarła do Komitetu, że 419 kapłanów ofiarowało 511 Mszy św.- na intencję szczęśliwego ukończenia wielkiego dzieła Za ich przykładem włączyły tysiące wiernych sprawę Pomnika w stałe swoje modlitwy. Dzięki tym wszystkim dowodem życzliwości i zrozumienia rzeczy spogląda Komitet budowy Pomnika z otuchą w przyszłość.