5. Działalność. W odpowiedzi na zgłoszenie przynależności otrzymuje chory z Sekretariatu:
a) pismo z objaśnieniami o Apostolstwie Chorych;
b) dyplom przyjęcia z modlitwą członkowską, którą trzeba często rozważać, aby się dobrze przejąć swoją rola apostoła i podtrzymać się w coraz większej gorliwości;
c) poświęconą odznakę - krzyżyk, który chorego wciąż wzywa do utrzymania się w łasce Bożej i korzystania z niej dla uświęcenia cierpień.
Co miesiąc otrzymuje chory "List braterski", który ma go utwierdzić w duchu apostolstwa i pomóc postępować w duchu wiary, poddania się, ofiary. Będą to jakby przyjacielskie, braterskie odwiedziny, serdeczna rozmowa, łączenie się w duchu z braćmi współcierpiącymi, skąd chory w swej samotności raz po raz zaczerpnie pociechy i otuchy, gdzie znajdzie miłe, podnoszące na duchu dowody wiernej pamięci...
Bardzo pożądaną jest rzeczą, o ile to będzie możliwe, by chorzy nawiązali osobisty kontakt z księdzem sekretarzem Apostolstwa, wyrażali mu swe życzenia, opisywali przeżycia, trudności, łaski. Chorzy, którzy wyzdrowieją, mogą nadal, jeśli zechcą, otrzymywać "List braterski", chociażby dla podania go innym cierpiącym.
Uprasza się o zawiadomienie sekretariatu o uzdrowieniach lub o wypadkach śmierci członków Apostolstwa.
6. Stan Apostolstwa. Apostolstwo liczy 50 tysięcy członków w Holandii, Anglii, Francji, Belgii, Niemczech, Czechosłowacji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, gdzie też istnieją sekretariaty narodowe Apostolstwa. Usiłowania w kierunku stworzenia sekretariatu polskiego raczył poprzeć Najprzew[ielebniejszy] ks. abp metropolita lwowski Bolesław Twardowski, ustanawiając dnia 2 maja 1930 roku sekretariat Apostolstwa Chorych we Lwowie. Sekretariat został zatwierdzony dnia 12 maja 1930 roku przez centralę w Holandii, jako centrala dla Polski.
Na polecenie i za pośrednictwem Najprzewielebniejszej Kurii Metropolitalnej lwowskiej sekretariat A.Ch. zawiadomił wszystkich Najprzew. Księży Biskupów o erekcji Dzieła. Na konferencji odbytej w czerwcu [1931] r. w Poznaniu przed Kongresem Eucharystycznym Księża Biskupi zatwierdzili tę erekcję i polecili wprowadzenie Dzieła A.Ch. we wszystkich diecezjach w tej nadziei, że przyniesie obfite korzyści duchowe chorym oraz sprawom Kościoła w Polsce. Wszyscy Najprzew. Księża Biskupi wraz z J.E. Ks. Kardynałem Prymasem na czele podpisali też prośby do Ojca Św[iętego] w sprawie zatwierdzenia A.Ch. dla całego świata katolickiego i nadania łask i odpustów.
Organem Apostolstwa Chorych są "Listy miesięczne", które otrzymywać będą wszyscy członkowie Apostolstwa Chorych.
Apostolstwo Chorych jest wielokrotnie potwierdzone przez Ojca Św[iętego], który udzielił wszystkim chorym błogosławieństwa Papieskiego na chwilę przyjęcia do Apostolstwa.
Ojciec Św[ięty] interesuje się bowiem bardzo Apostolstwem Chorych, jego rozwojem i działalnością. Przyjmując hołd sekretarzy A.Ch. w d[niu] 5 XI 1929 r. powiedział między innymi: "Powiedzcie chorym, niech nadal trwają w ofiarowaniu swych cierpień w duchu Apostolstwa... Bardzo dziękuję wam za wasz dar jubileuszowy: ofiary waszych cierpień... Cierpienie to najwyższa forma modlitwy... Często niech ofiarowują swe cierpienia na intencję Ojca Św[iętego], gdyż wiele spodziewam się od Boga po tej ofierze cierpień... Tak, wspaniale jest to dzieło Apostolstwa Chorych!... Z całego serca błogosławię wszystkim chorym i wszystkim tym, którzy przyczyniają się do rozwoju tego Dzieła!"...
7. Propaganda. Do współdziałania w rozszerzaniu Apostolstwa powołani są nie tylko chorzy sami, ale także wszyscy kapłani, siostry zakonne, pielęgnujące chorych i pracujące w szpitalach, lekarze katoliccy, personel pielęgniarski świecki, towarzystwa religijne, dobroczynne, komitety Akcji Katolickiej, wogóle wszystkie osoby mające styczność z chorymi.
8. Korzyści duchowne. Ks. sekretarz Apostolstwa poleca każdego dnia we Mszy św. Panu Jezusowi wszystkich członków Apostolstwa oraz ich dobrodziejów. Co niedzieli dodaje specjalną intencję za chorych, pozbawionych w niedzielę Mszy św. W każdy pierwszy piątek będzie ofiarowana Msza św. za chorych do Najśw. Serca Jezusowego, a w ostatnią niedzielę miesiąca ku czci Matki Bożej Częstochowskiej. O innych łaskach duchownych doniosą listy miesięczne.
9. Dni chorych. Skoro w jakiejś miejscowości znajdzie się odpowiednia liczba chorych i stosowne warunki, zaleca się bardzo urządzenie "Triduów Eucharystycznych" dla chorych. W takie dni zawczasu pod kierownictwem miejscowego duszpasterza zorganizowane towarzystwa dobroczynne przenoszą lub przewożą chorych, którym na to lekarz zezwoli, do kościoła parafialnego. Tam odprawia się dla nich Msza św., głosi się stosowną, krótką naukę, rozdaje Komunię Św[iętą], udziela błogosławieństwa Najśw. Sakramentem, Chorych wzywa się by w duchu zjednoczyli się z Hostią, ofiarowaną na ołtarzu, bo sami są hostiami, ofiarami żywymi. Odbywa się to podobnie jak w Lourdes: chorym towarzyszą ochotnicy-pielęgniarze, lekarze, kapłani. Podobnie jak w Lourdes Matka Najświętsza udziela chorym pociech, i przechodzi wśród nich Sam Jezus w monstrancji i błogosławi pociesza, leczy, wzmacnia, uzdrawia... Dni takie, urządzane już w wielu miejscach, stały się dla chorych źródłem niezwykłych łask, a wśród parafian rozbudzały wielką miłość ku chorym i cierpiącym. Z takiego triduum dla chorych powstało Apostolstwo Chorych.
Szczegółowe informacje o urządzaniu takich nabożeństw oraz cały modlitw, tekst Mszy św. dla chorych po łacinie i po polsku; książeczka pt. Eucharystyczne Nabożeństwo Trzydniowe dla chorych", stron 168, cena 2 zł. Podręcznik ten oraz wszelkie wiadomości o Apostolstwie Chorych otrzymać można w Sekretariacie Apostolstwa.
Polski Sekretariat Apostolstwa Chorych | Lwów, ul. Fredry 3.
