Dnia 2 lipca [1932] r. Franciszkanki Misjonarki Maryi w Łabuniach obchodziły 10-lecie założenia pierwszego domu w Polsce.

2 lipca przyjechały trzy zakonnice, aby objąć w posiadanie ofiarowany wielkodusznie przez hr. Aleksandra Szeptyckiego pałac, który miał zamienić się na Nowicjat dla młodych Misjonarek i centrum adoracji Najśw. Sakramentu. Trudne i bardzo ubogie początki fundacji ściągnęły na nią obfite błogosławieństwa Boże, o czym świadczy statystyka z ubiegłego 10-lecia.

Stan, liczebny Zgromadzenia w roku 1922 3, w roku 1932 90; wstąpień do Nowicjatu założonego w roku 1925 108, odjazdów na misje 13, do innych domów Zgromadzenia w celu przygotowania się do pracy misjonarskiej 40.

Aczkolwiek bardzo pocieszającym jest to, że w tak krótkim czasie Nowicjat nasz dał tyle nowych pracownic na niwie Pańskiej, jednak zawsze daje się odczuwać brak ich, bo placówek misyjnych jest bardzo dużo, które wciąż oczekują nowych zasiłków. - Chętnie więc przyjmujemy młode panienki, które mają powołanie misjonarskie i chcą się poświecić Bogu.

Najważniejsze warunki do przyjęcia są:

1) Prawdziwe powołanie do życia misjonarskiego,

2) Silne zdrowie,

8) Wykształcenie przynajmniej Szkoły Powszechnej i odpowiednie zdolności, by móc nauczyć się obcych języków i być użyteczną do pracy misjonarskiej.

Wszelkie zgłoszenia uprasza się kierować do Franciszkanek Misjonarek Maryi w Łabuniach k/ Zamościa, woj. Lubelskie.

Prócz Nowicjatu przy domu w Łabuniach znajduje się Sierociniec, do którego przyjmuje się najuboższe dziewczynki. W wiosce prowadzą Siostry Ochronką i szwalnię dla dziewcząt.

Inne domy powstały: w r. 1927 w Warszawie i w r. 1930 w Zamościu.