Mowa Nuncjusza Apostolskiego

Panie Prezydencie!

Członkowie korpusu dyplomatycznego, przebywający w tej słynnej stolicy, w której bije serce całego narodu Polskiego, są szczęśliwi, iż mogą u świtu Nowego Roku złożyć Panu, w swoim imieniu, oraz w imieniu swoich monarchów i naczelników państwa, których mają zaszczyt reprezentować, najlepsze życzenia szczęścia osobistego dla Pana, Panie Prezydencie, oraz życzenia wielkości dla Jego Ojczyzny.

Akt, który dopełniają dzisiaj, nie jest tylko krokiem kurtuazyjnym, należnym zresztą temu rycerskiemu narodowi, lub zwykłym objawem sympatji, uświęconym przez tradycje, jest to przedewszystkiem wyraz uroczysty i wymowny tej przyjaźni, która łączy naród polski ze wszystkiemi narodami świata cywilizowanego, a której cel jest tak wzniosły i szlachetny.

W rzeczywistości są oni głęboko przeświadczeni, że tylko przyjazne porozumienie, z którego wynikają dobre stosunki, jest najpoważniejszą rękojmią pokoju świętego, do którego dążą wszystkie wzniosłe umysły, ponieważ rozumieją, iż bez niego niemasz prawdziwego postępu między ludźmi, ani szczęścia między obywatelami poszczególnych krajów.

Oby Opatrzność Boska spełniła te życzenia pozwalając Polsce przysłużyć się czynnie sprawie pokoju w świecie jeszcze wstrząśniętym, i wyprowadziła ją do wysokich przeznaczeń, do jakich powołana jest przez swe zasługi i szczytne tradycje.

Odpowiedź p. Prezydenta Rzeczypospolitej

Księże Nuncjuszu!

Dziękując bardzo serdecznie za życzenia, które Wasza Ekscelencja przed chwilą mnie wyraził w imieniu dostojnych monarchów i naczelników państw, oraz ich przedstawicieli, tu zgromadzonych, pragnę wypowiedzieć z mojej strony, jak szczerze życzę tym, którym powierzone są losy ludów, oraz wszystkim narodom, tak godnie przez panów reprezentowanym, by ten Rok Nowy był rokiem pokoju i pomyślności. Załączam tu jednocześnie osobiste najszczersze życzenia dla Waszej Ekscelencji, oraz dla jego kolegów.

Wielkie dni i uroczyste doroczne święta, które dokoła ognisk domowych gromadzą rodziny, są jakby symbolem tej zgody i jedności, jaka powinna zapanować pomiędzy ludźmi, a do której dąży też cała wielka rodzina narodów. Piękny zwyczaj dozwala również w życiu politycznem przez wymianę życzeń noworocznych pomiędzy przedstawicielami wszystkich narodów objawiać uczucia braterskie, jakie powinny kierować ludami. Z radością widzę w zwyczaju tym obraz szczęśliwej i jasnej przyszłości, którą wspólnym wysiłkiem pragniemy światu zapewnić. Polska pragnie być zawsze czynnikiem twórczym tego wielkiego pokojowego dzieła, które jest najpewniejszą rękojmią szczęścia ludzkości, a które niewątpliwie zostanie osiągnięte dzięki coraz to owocniejszej współpracy wszystkich państw. W tem tedy przeświadczeniu i z tą wiarą przyjmuje wyrażone mi uczucia i proszę panów o przyjęcie wzajemnych życzeń.

Czcić Królowę Anielską, jest skarbić sobie życie wiekuiste; ta Pani nasza wywdzięczając się najhojniej, nie omieszka uczcić w przyszłem życiu każdego, który Ją czcił w terażniejszem.

Ryszard od św. Wawrzyńca