Na rok jubileuszowy 1925 wszystkie inne odpusty poza Rzymem zostały zawieszone, jak to jest w zwyczaju Kościoła od papieża Sykstusa IV, dla pobudzenia katolików do szukania jak najliczniej środków zadośćuczynienia osobiście w Rzymie.

Z odpustów jednak następujące zatrzymują swą moc także w roku jubileuszowym:

1 odpust, zyskany w godzinie śmierci,

2 odpust za odmawianie Anioł Pański na znak dzwonu,

3 odpust za nawiedzenie kościoła podczas 40-godz[innego] nabożeństwa,

4 odpust za towarzyszenie Najśw. Sakramentowi, przy zanoszeniu Go do chorych,

5 odpust za nawiedzenie kaplicy Porcijunkula koło Asyżu,

6 odpust, którego podczas nabożeństwa pontyfikalnego udzielają kardynałowie, arcybiskupi i biskupi. Wszystkie inne odpusty zarówno zupełne jak cząstkowe zostają zawieszone w ten sposób, że nie mogą przynieść korzyści ludziom żyjącym, zaś dla zmarłych mogą być uzyskiwane.

Dla osób nie mogących jechać do Rzymu w roku jubileuszowym, warunki zyskiwania odpustów jubileuszowych będą ogłoszone przez biskupów.