Pod postaciami znikomych kruszynek chleba
Przenajświętszej się zawarł cud Bożej Miłości:
Jezus, Bóg-Człowiek, Zbawca i brat nasz - i gości
W naszych świątyniach i sercach - przychyla nieba...
Tu stał się nam przewodnikiem po dzień wieczności:
Pan - Droga, Prawda i życie... - Z wiarą iść trzeba
Ku wzgórzom tych darów! Wiarą gdy tą serc gleba
Żyzna i miłością - szczęścia zrodzi słodkości...
Ciebie wyznaję, uwielbiam, sławię - w pokorze,
MIŁOŚCI BOŻA!... O, Serce mojego Pana, -
W bezmiar Twój, daj, tęsknoty mej troski niech złożę!
Mą drogę jasnością opromieni - choć zasiana
Kamieńmi przeszkód i zapór - ku Twojej, Bożej,
Zawsze by szła prawdzie... Miłością Twą owiana!...