Dnia 29 czerwca Wypada wspólna uroczystość tych świętych apostołów. Uczy nas ona wiele.

Św. Piotr z prostego rybaka przez samego Jezusa obrany na Apostoła i Księcia Apostołów i Głowę Kościoła Chrystusowego: nawołuje nas do bezwzględnej wierności temu Kościołowi, do którego mamy szczęście należeć, a który na mocnej opoce Piotrowej się opiera. "Ty jesteś opoka - powiedział do św. Piotra Chrystus Pan - na tej opoce zbuduję Kościół mój i bramy piekielne nie zwyciężą go. I tobie daję klucze królestwa niebieskiego".

Kto z katolików choć raz przemyślał te wielkie słowa, tego szczęścia i pokoju nic nie Wzruszy...

Św. Paweł zaś z uczonego faryzeusza cudownie przez Zbawiciela powołany do głoszenia Chrystusowej prawdy, staje się głupim dla świata i - podbija pod stopy P. Jezusa cały prawie znany naówczas pogański świat.

Gorliwość św. Pawła, wyzbycie się własnego "ja" dla świętej sprawy - obudzić winny każdego, kto mimo nadarzających się mu sposobności do porywania ku Bogu i prawdzie - jednak wygodnie śpi.

Św. Piotr nas utwierdza. Św. Paweł zawstydza i - budzi.