W Bernie wychodzi w trzech językach szwajcarskich "Rocznik Masonerii Powszechnej" (L’Annuaire de la Massonnerie universelle") wydawany przez byłego Wielkiego Ministra Wielkiej Loży szwajcarskiej "Alpina" Ed. Quartier La Tente.

Z "Rocznika" 1923 roku wyjmujemy parę danych dotyczących liczebności masonerii powszechnej. W 1922 roku masoneria właściwa liczyła w całym świecie 26.751 lóż i 3.480.000 członków. W Azji i Afryce masoneria jest najmniej rozpowszechniona. Ameryka natomiast jest częścią świata najbardziej zmasonizowaną. Stany Zjednoczone z Kanadą posiadają 58 Wielkich Lóż. 17.035 zakładów i 2.777.030 członków. Meksyk i Kuba 285 lóż i 15.570 członków. Argentyna, Brazylia, Chile, Peru etc. 719 lóż i 30.610 członków. Europa ma 7.114 lóż i 523.339 członków. W Anglii jest najwięcej: 3.354 lóż i 245.000 masonów. Wielki Wschód Francji liczy 334 loże i 40.000 członków.

Prasa specjalnie masońska tak się przedstawia podłóg "Rocznika": W Anglii trzy pisma, m.in. "The Freemason", "The Freemason Chronicle"; w Niemczech 24 publikacji, z których bardziej znane: "Auf der Warte", "Der Herold," "Latonia" itp. Są one odbiciem dwóch głównych kierunków masonerii niemieckiej, zwłaszcza Wielkiej Loży Niemieckiej w Berlinie, która jest prusko-pangermańską, nie dopuszczającą do siebie żydów i Wielkiej Loży eklektycznej z Frankfurtu, zażydzonej i wolnomyślnej.

W Ameryce trzydzieści trzy biuletyny masońskie reprezentują tyleż odcieni masonerii amerykańskiej. Francja posiada kilka wydawnictw specjalnie masońskich: "Bulletin du Grand Orient", "Bulletin hebdomadaire des Loges de la region parisienne", "Bulletin mensuel de la Masonnerie mixte", "Le Symbolisme".

Do prasy masońskiej zaliczyć należy rozmaite wydawnictwa okultystyczne, spirytystyczne, teozoficzne itp.

"Rocznik" nie mówi naturalnie o ogromnej ilości pism politycznych, stojących pod wpływami masonerii.

(Głos Nar.)