W świetle Pisma Św[iętego]

Pamiątka

Już w Starym Testamencie obchodzono rok sobotni (co 7 lat) i rok jubileuszowy (co 49 lat). Prawodawcy żydowscy ustanowili je na pamiątkę wyzwolenia narodu z niewoli egipskiej. Wyzwolenie to było obrazem i figurą wielkiego wyzwolenia z niewoli grzechowej, jakiego dokonał Chrystus Zbawiciel. Właśnie jubileusz chrześcijański, obchodzony co 25 lat, ma przypomnieć uroczyście to ostatnie wyzwolenie i związane z nim powszechnie odpuszczenie grzechów i pojednanie ludzkości z Bogiem.

Stąd nazywa się też Rokiem Odpuszczenia, a Kościół jako szafarz, dobrodziejstw Odkupienia udziela na czas jego trwania wyjątkowych odpustów.

Radość

Tu leży głęboka przyczyna radości, która cechuje uroczystości jubileuszowe. Jest to radość w dziękczynieniu, według przykładu św. Pawła, który tak często w swoich listach przywoływał na pamięć dobrodziejstwa Chrystusa Odkupiciela, pozwalając przy tym swemu sercu unosić się w radosnej "Eucharystii" - podzięce. Radość to serca synowskiego, które ponownie doświadcza miłosiernej dobroci Ojca, objawionej w posłudze Kościoła.

Pokuta

Jubileusz starotestamentalny pociągał za sobą nie tylko radosne uroczystości na pamiątkę wyzwolenia, które zawdzięczano życzliwości Boga, ale i wspaniałomyślne uczynki ze strony Izraelitów. I my mamy się podobnie zachować. Wprawdzie ofiara pojednawcza Chrystusa zmazała wszystkie grzechy i dlatego nie potrzeba już święta ekspiacji z nową, niezależną od tamtej, ofiarą (Hbr 10,18). Należy jednak wziąć udział w ofierze Chrystusowej, najpierw przez uczestnictwo w uroczystości sakramentalnej (codziennie ponawianej) tej jedynej ofiary, a następnie przez duchowe łączenie uczynków pokutnych, jakie winniśmy spełniać podczas Roku Świętego, z dziełem Odkupienia. Pamiętajmy, że jesteśmy gałązkami mistycznego szczepu winnego, członkami Ciała Chrystusa, i że wobec tego nasze życie religijne ma tylko w Nim swe znaczenie i wartość zasługującą.

Miłość

Gdy rok jubileuszowy w duchu Księgi Kapłańskiej (r. 25) miał się zaznaczać przywróceniem sprawiedliwości, a pobudką do tego były; bojaźń Boga, nadzieja odpłaty i pamięć na dawną niewolę, - chrześcijanie powinni ujawnić w czasie miłościwego lata wspaniałomyślną miłość bliźniego, pomni na to, że Odkupienie jest wielkim dziełem miłości Boga ku ludziom. Pierwszym aktem będzie oczywiście naprawienie krzywd, jakie się wyrządziło. Lecz miłość pójdzie dalej, każe bowiem przebaczać winowajcom, każe czynić dobrze wszystkim ludziom. "Przyobleczcież się tedy (jako wybrani Boży, święci i umiłowani) we wnętrzności miłosierdzia, w dobrotliwość, w pokorę, w cichość, w cierpliwość. Jedni drugich znosząc i odpuszczając sobie, jeśli kto ma skargę przeciw komu: jak i Pan wam odpuścił, tak też, i wy. A nad to wszystko miejcie miłość, która jest związką doskonałości" (Gal 3,12-14).

Odnowienie duchowe

Jako uroczysta pamiątka Odkupienia, które stało się podstawą Kościoła miłości i zapoczątkowało wielkie odnowienie wszystkich rzeczy w Chrystusie, jubileusz winien się zaznaczyć wewnętrznym odnowieniem naszego życia chrześcijańskiego. Mamy zdać sobie lepiej sprawę z wymogów miłości I wysilić się, by ta miłość przeniknęła nasze życie.

Perspektywy wieczności

Jubileusz żydowski odnosił się głównie do przyszłości, do czasów mesjańskich, co uwidocznia się nawet w rachubie, której podstawą jest liczba 7. Cykle 7 dni, 7 lat 7 tygodni lat symbolizowały nieustanny powrót czasów; 49 lat było w pewnym sensie "liczbą okrągłą", oznaczającą pełnię czasów, podczas gdy rok 50 oznaczał wyjście poza czas i wejście w inny świat, na wieczny szabat, który nastąpi po serii czasowej tygodni. Dla nas 100-lecia, 50-lecia są zawsze pamiątką jakiejś daty przeszłej. I jubileusz chrześcijański, będący przypomnieniem Odkupienia jest zwrócony ku przeszłości. Mimo to ma coś z charakteru "proroczego", a to w tym sensie, że Odkupienie nie jest jeszcze całkowicie dokonane. Przypomina rozpoczęcie tego dzieła przez Chrystusa i równocześnie kieruje naszą myśl ku czasom, kiedy "tajemnica Boża zostanie dokonana" (Ap 10,7), kiedy wejdziemy w jubileusz ostateczny - w "niebo nowe i ziemie nową" (Ap 21,1).

Według "La Vie Spirituelle"

Opis grafiki powyżej: Otwarcie tegorocznego Jubileuszu