wedle Ks. Antoniego Marcińskiego w "Drodze do prawdziwego spokoju sumienia".

1. Codzień wstawać o jednej godzinie, stosownie do swego stanu, zajęcia i zdrowia.

2. Po obudzeniu się wnet pierwszą myśl podnieść do Boga.

3. Odprawić jeśli można rozmyślanie przez pół godziny, a przynajmniej przez kwadrans.

4. Codzień pobożnie (jeśli można) wysłuchać Mszy świętej.

5. Co wieczór odprawić rachunek sumienia ogólny (ze wszystkich upadków) i szczegółowy (co do tej wady, którą się chce wykorzenić, lub cnoty, które się pragnie nabyć), przynajmniej przez pięć minut.

6. Spowiadać się co tydzień, albo co dwa tygodnie (jeśli można) i często komunikować.

7. Dzienny porządek w czynnościach, ile możności stały, wiernie zachowywać.

8. Wznosić myśl do Boga przed każdą czynnością, dla uświęcenia jej przez czystość intencji, która zależy na szukaniu we wszystkim chwiły Bożej i przypodobania się Mu.

9. Obrać sobie stałego spowiednika, aby służył za przewodnika na drodze cnoty, i za doradcę we wszystkich sprawach, tyczących się zbawienia duszy,

10. Codzień o ile zatrudnienia stanu pozwalają, przynajmniej przez pół godziny, a choćby tylko przez kwadrans, czytywać jaką książkę duchowną, a unikać czytania złego i niebezpiecznego.

11. Przestawać z ludźmi bogobojnymi, a unikać niebezpiecznych stosunków z rozpustnymi i bezbożnymi, oraz wszelkich pobudek i okazji do grzechu.

12. Wytrwale przykładać się do nabycia cnót najpotrzebniejszych, szczególniej przeciwnych naszym złym skłonnościom i naszym wadom, a przede wszystkim pokory oraz miłości Boga i bliźniego.

13. Oddać się na zawsze, oddawać się codzień pod opiekę Najświętszej Maryi Panny; czcić Ją najczulszą pobożnością, jako Matkę naszą; i każdego dnia ofiarować na Jej cześć jaki dobry uczynek, albo jakie dobrowolne umartwienie.

14. Z rana, w południe i na wieczór odmówić "Anioł Pański".

15. Corocznie odbyć dobrą spowiedź z całego roku.