Poprzez stulecia, poprzez światy,
Mogilne przenikłszy kamienie,
Idzie znów do nas, w nasze chaty,
Chrystus, odziany w zórz promienie.

Idzie, a za Nim jasność wielka,
I gołąbeczków białych krocie
I Matuś, Boża Rodzicielka,
Idą, jak ongiś na Golgocie.

Poprzez stulecia, poprzez światy,
Idzie ten orszak tak wspaniały
Idzie na progi polskiej chaty,
By serca nasze z grzechu wstały.

I sursum corda - pieśń zabrzmiała,
Pochyla brzoza w hołd konary,
Bo oto Chrystus Swego Ciała,
Chleba i Wina niesie dary.

Pochyla brzoza w hołd konary
I my padnijmy na kolana -
Pełni miłości, szczęścia, wiary,
Zmartwychwstałego wielbiąc Pana.