12 listopada 1950 r. Ojciec Św[ięty] wyniósł na ołtarze Małgorzatę Bourgeoys, perłę Kościoła kanadyjskiego. Na uroczystości beatyfikacyjne przybyła z Kanady wielka pielgrzymka, licząca 1.200 osób, w tym 22 arcybiskupów i biskupów oraz przedstawicieli rządu prowincji Quebec.

Małgorzata Bourgeoys urodziła się 12 kwietnia 1620 r. w Troyes, we Francji. Od dzieciństwa czuła powołanie na nauczycielkę i wychowawczynię. Lubiła się otaczać ubogimi dziewczynkami, które uczyła kochać Boga. Osierocona w młodym wieku przez oboje rodziców, zajęła się gorliwie utrzymaniem i wychowaniem licznego rodzeństwa. Po kilku latach zapukała do klasztoru Karmelitanek, potem do Klarysek, lecz jej nie przyjęto - Opatrzność przeznaczyła jej inne zadanie. W 1652 r., przybył do Troyes gubernator Montrealu, szukając nauczycielki dla dzieci kolonistów w Villa-Maria w Nowej Francji, jak wówczas nazywano Kanadę. Małgorzata, licząca wtedy 32 lata i ozdobiona najpiękniejszymi przymiotami umysłu i serca pod wpływem wewnętrznego natchnienia i wizji Najśw. Maryi Panny, postanowiła wyemigrować do Kanady i przyjęła zaofiarowaną posadę.

Podczas podróży wybuchła na żaglowcu zaraza. Małgorzata była jedyną niewiastą, która stała się pielęgniarką i pocieszycielką chorych. W grudniu 1653 r. przybyła do Villa-Maria, i rozpoczęła apostolstwo wśród lasów Nowego Świata. Z początku była wędrowną misjonarką: uczyła po domach katechizmu, odwiedzała chorych, świadczyła dużo miłosierdzia. Po czterech latach zajęła się więcej szkolnictwem. W 1658 r. przyjechała do Francji, gdzie dobrała sobie współpracowniczki, z którymi zakłada zgromadzenie "panien świeckich", zwane z czasem Zakonnicami Naszej Pani z Montreal. W ten sposób urzeczywistniła marzenie, które tak ukochał na terenie Francji św. Franciszek Salezy, a urzeczywistniła wśród dzikich". Otrzymawszy od władz pozwolenie na nauczanie w całej Kanadzie, rozwinęła szeroką akcję oświatową, a przy tym i charytatywną, tworząc w całym kraju liczne fundacje i zasilając je powołaniami tybulczymi ze szczepu Huronów. 12 stycznia 1700 r., pełna zasług i opromieniona sławą świętości, zasnęła spokojnie w Panu.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech świętości nowej błogosławionej jest - obok ukochania ubóstwa i dziecięcego nabożeństwa do Matki Bożej - ogromna ufność względem Boga, która była podstawą jej rozmachu apostolskiego. Potrafiła nie tylko ulepszać metody wychowawcze, ale zdobywała się na całkiem nowe dzieła, jakimi szczyci się wiek obecny: szkoły normalne, warsztaty, rekolekcje zamknięte dla dorosłych i młodzieży, krucjaty akcji religijnej i społecznej. Dzięki temu zajęła najwybitniejsze miejsce w "epoce mistycznej" Kanady, jak historyk Goyau nazwał wstępny okres jej dziejów. "Czyż Kanada byłaby tym, czym jest obecnie, bez Małgorzaty Bourgeoys?" - woła Ojciec Św[ięty] Pius XII, podkreślając w swej mowie wygłoszonej po beatyfikacji, że ogromny wpływ tej błogosławionej, niewyczerpany w ciągu trzech wieków, do dziś jest widoczny, że przeto należy jej śpiewać hymn uznania, przez nią Matce Bożej, a przez Matkę Bożą Bogu.