Dnia 19 marca b. r. zaliczony został w poczet świętych błog. O. Pompiljusz Marja Pirrotti, kapłan wyznawca z zakonu OO. Pijarów. Urodził się on w r. 1710 we Włoszech. Mając lat 16 wstąpił do zakonu św. Józefa Kalasantego. Był nadzwyczajnym miłośnikiem Niepokalanej. Do Niej zwykle się uciekał we wszystkich potrzebach. Nazywał Ją "Piękną Matką" i o Niej mówić - było dla niego największą radością. Ze szczególnem nabożeństwem obchodził Jej uroczystości. Kiedy nagradzał swych pilnych i pobożnych uczniów, mówił:

Oto nagroda, jaką wam przysyła "Piękna Matka"! W każdej potrzebie skupiał dzieci dokoła obrazu Matki Boskiej i tam wszystko upraszał, tak, że ten obraz nazwano obrazem Matki Bożej O. Pompiljusza. Ułożył też modlitwy ku Jej czci na każdy dzień maja i nowenny, które przed Jej uroczystościami odmawiał i innych do tego zachęcał.

Za jego piękne życie i miłość ku Marji obdarzył go Bóg darem proroctwa i czynienia cudów. Umarł w 56 roku życia. Beatyfikacja jego odbyła się w roku 1890. Obecnie zaliczony został w poczet świętych. Uroczystość jego jest obchodzona w dniu 15 lipca.

W dniu zaś 1 kwietnia - w dzień Zmartwychwstania Pańskiego, Kościół święty wynosi na Ołtarze błog. Ks. Jana Bosko. Jego świetlaną postać stawia Kościół na zakończenie Roku Jubileuszowego, jakby dając go za wzór, jakim torem winno toczyć się życie chrześcijan. Słowa "Daj mi dusz", często wypływające z jego ust, są jakby echem miłosiernego, apostolskiego życia Chrystusa na ziemi.

Św. Jan Bosko urodził się w małej wiosce Castelnuowo d’Asti, we Włoszech, 16 sierpnia 1815 roku, z biednych, lecz uczciwych rodziców. W młodości po stracie ojca, wychowywał się pod opieką matki. Już jako chłopiec odznaczał się zaletami charakteru i wielkiemi zdolnościami. Po latach twardego ubóstwa wstępuje do Seminarjum w Chieri. święcenia kapłańskie otrzymuje 5 czerwca 1841 r. w Turynie. Następnie pracuje jako kapłan pod przewodnictwem błog. Calasso w konwencie kościelnym św. Franciszka z Asyżu w szpitalach, w więzieniach, głosząc Słowo Boże.

Praca duszpasterska w takiem środowisku decyduje o całej przyszłej działalności Świętego, do której wzywał go głos Boży. Poznaje wówczas czem jest młodzież wychowana bez Boga. Jeżeli chcemy myśleć o przyszłości narodu i Kościoła, nie opuszczajmy młodzieży, lecz bądźmy jej kierownikami. I św. Bosko staje się apostołem młodzieży... Zakłada dla niej instytucje t. zw. oratorja. Sama ta nazwa świadczy, iż wychowanie młodzieży oparł na nauce i pobożności chrześcijańskiej. W prowadzeniu jej posługiwał się metodą zapobiegawczą, a nie karcącą. Jego nowy system wychowawczy wydaje obfite owoce. Dziś oratorja salezjańskie istnieją na całej kuli ziemskiej. By mieć pracowników dla tak szczytnej idei zakłada Towarzystwo św. Franciszka Salezego, i Instytut Córek Marji Wspomożycielki.

Św. ks. Bosko żywił szczególne nabożeństwo do Marji Wspomożycielki; było dla niego niewysłowioną radością, kiedy mógł na Jej cześć wystawić w Turynie wspaniały kościół. Całe jego życie - to życie heroicznych czynów i ofiary. Podobnie jak św. Pompiljusz obdarzony był też darem czynienia cudów i darem proroctwa. Testament duchowy, jaki zostawił dla swoich następców to: Jezus - Eucharystja i Marja - Wspomożycielka. Zmarł w Turynie 31 stycznia 1888 r. Ponieważ sława jego świętości wzrastała z dnia na dzień, rozpoczęto proces beatyfikacyjny, który ukończono 2 czerwca 1929 r. Obecnie, błog. Jan Bosko zostaje zaliczony w poczet szczęśliwych niebios mieszkańców. W dniu tym wszystkie rodziny Salezjańskie przybędą do Rzymu na uroczysty obchód ku czci swego Założyciela. A św. Jan Bosko, kapłan - wyznawca, apostoł młodzieży, w dniu Zmartwychwstania Pana będzie błogosławił ludzkości, wskazując jej istotną drogę życia - drogę w miłości Chrystusowej, pod swem hasłem: Daj mi dusze, resztę zabierz!

Błogosławieni, którzy Cię znają i wielbią, o Matko Boga; gdyż poznać Cię, jest to znaleźć drogę nieśmiertelności, a głosić cnoty Twoje, jest to iść drogą zbawienia wiecznego.

Św. Bonawentura