Dnia 19 marca [1934] r. zaliczony został w poczet świętych bł. O[jciec] Pompiliusz Maria Pirrotti, kapłan wyznawca z zakonu OO. Pijarów. Urodził się on w r. 1710 we Włoszech. Mając lat 16 wstąpił do zakonu św. Józefa Kalasantego. Był nadzwyczajnym miłośnikiem Niepokalanej. Do Niej zwykle się uciekał we wszystkich potrzebach. Nazywał Ją "Piękną Matką" i o Niej mówić - było dla niego największą radością. Ze szczególnym nabożeństwem obchodził Jej uroczystości. Kiedy nagradzał swych pilnych i pobożnych uczniów, mówił:

Oto nagroda, jaką wam przysyła "Piękna Matka"! W każdej potrzebie skupiał dzieci dokoła obrazu Matki Bożej i tam wszystko upraszał, tak, że ten obraz nazwano obrazem Matki Bożej O. Pompiliusza. Ułożył też modlitwy ku Jej czci na każdy dzień maja i nowenny, które przed Jej uroczystościami odmawiał i innych do tego zachęcał.

Za jego piękne życie i miłość ku Maryi obdarzył go Bóg darem proroctwa i czynienia cudów. Umarł w 56 roku życia. Beatyfikacja jego odbyła się w roku 1890. Obecnie zaliczony został w poczet świętych. Uroczystość jego jest obchodzona w dniu 15 lipca.

W dniu zaś 1 kwietnia - w dzień Zmartwychwstania Pańskiego, Kościół święty wynosi na ołtarze bł. Ks[iędza] Jana Bosko. Jego świetlaną postać stawia Kościół na zakończenie Roku Jubileuszowego, jakby dając go za wzór, jakim torem winno toczyć się życie chrześcijan. Słowa "Daj mi dusz", często wypływające z jego ust, są jakby echem miłosiernego, apostolskiego życia Chrystusa na ziemi.

Św. Jan Bosko urodził się w małej wiosce Castelnuowo d’Asti, we Włoszech, 16 sierpnia 1815 roku, z biednych, lecz uczciwych rodziców. W młodości po stracie ojca, wychowywał się pod opieką matki. Już jako chłopiec odznaczał się zaletami charakteru i wielkimi zdolnościami. Po latach twardego ubóstwa wstępuje do Seminarium w Chieri. święcenia kapłańskie otrzymuje 5 czerwca 1841 r. w Turynie. Następnie pracuje jako kapłan pod przewodnictwem bł. Calasso w konwencie kościelnym św. Franciszka z Asyżu w szpitalach, w więzieniach, głosząc Słowo Boże.

Praca duszpasterska w takiim środowisku decyduje o całej przyszłej działalności Świętego, do której wzywał go głos Boży. Poznaje wówczas czym jest młodzież wychowana bez Boga. Jeżeli chcemy myśleć o przyszłości narodu i Kościoła, nie opuszczajmy młodzieży, lecz bądźmy jej kierownikami. I św. Bosko staje się apostołem młodzieży... Zakłada dla niej instytucje tzw. oratoria. Sama ta nazwa świadczy, iż wychowanie młodzieży oparł na nauce i pobożności chrześcijańskiej. W prowadzeniu jej posługiwał się metodą zapobiegawczą, a nie karcącą. Jego nowy system wychowawczy wydaje obfite owoce. Dziś oratorja salezjańskie istnieją na całej kuli ziemskiej. By mieć pracowników dla tak szczytnej idei zakłada Towarzystwo św. Franciszka Salezego, i Instytut Córek Maryi Wspomożycielki.

Św. ks. Bosko żywił szczególne nabożeństwo do Maryi Wspomożycielki; było dla niego niewysłowioną radością, kiedy mógł na Jej cześć wystawić w Turynie wspaniały kościół. Całe jego życie - to życie heroicznych czynów i ofiary. Podobnie jak św. Pompiliusz obdarzony był też darem czynienia cudów i darem proroctwa. Testament duchowy, jaki zostawił dla swoich następców to: Jezus - Eucharystia i Maryja - Wspomożycielka. Zmarł w Turynie 31 stycznia 1888 r. Ponieważ sława jego świętości wzrastała z dnia na dzień, rozpoczęto proces beatyfikacyjny, który ukończono 2 czerwca 1929 r. Obecnie, bł. Jan Bosko zostaje zaliczony w poczet szczęśliwych niebios mieszkańców. W dniu tym wszystkie rodziny Salezjańskie przybędą do Rzymu na uroczysty obchód ku czci swego Założyciela. A św. Jan Bosko, kapłan - wyznawca, apostoł młodzieży, w dniu Zmartwychwstania Pana będzie błogosławił ludzkości, wskazując jej istotną drogę życia - drogę w miłości Chrystusowej, pod swym hasłem: Daj mi dusze, resztę zabierz!