Gdy otrzymasz, kochany Czytelniku, ten styczniowy numer "Rycerza Niepokalanej", znajdować się będziesz zapewne jeszcze w całej pełni pod urokiem radosnych Świąt Bożego Narodzenie Jeszcze rozbrzmiewać będą staropolskie kolędy, jeszcze napotka oko twe na Boży żłóbek, a Wigilia, a Pasterka, choć już przeminęły, jednak żywym wspomnieniem, jak tu echem, w pamięci twej rysować się będą. Radość wigilijnego opłatka promienieje przecie poprzez dnie i tygodnie, by je rozpromieniać i ciepłem serdecznego uczucia ogrzewać!

Radość stąd wielka.

Ale czy zupełna?

Wspomnij: czy doznałeś wśród tegorocznych Świąt pełnej radości, tak pełnej, że pod jej tchnieniem żadne przygnębienie, żaden smutek ostać się nie mógł: wszystko topniało?... Może doznałeś. Lecz gdyby nie, to rozważ, co przeszkodziło ci w zakosztowaniu takiej pełnej radości? Niepowodzenia? troski doczesne? - nie!, one wszystkie pod naporem radości tego serdecznego, a potężnego święta - topnieją!

Jakiś kamień może ci na sumieniu leży. Jakiś nieporządek się wkradł. Jakiś nieuregulowany obrachunek z Panem Bogiem... Nie możesz temu Bożemu Dziecięciu, złożonemu w żłóbku, spokojnie, radośnie spojrzeć w oczy...

Słuchaj! Dla usunięcia tego tłoczącego cię ciężaru sposobność dziś pomyślna jak może nigdy! Kochasz Najświętszą Maryję Niepokalaną. Na samo wspomnienie Jej ku tobie dobroci i litości - topnieje ci serce. Oto patrz! Ta twoja prawdziwa Dobrodziejka dziś w niewypowiedzianej mocy! Ona troskę nad Bogiem w stajence betlejemskiej sprawuje! Ona temu Bogu, w ludzkiem ciele dziś okazanemu - rozkazuje!... Co za wpływ! Co za potęga!

Korzystaj tedy ze sposobności i z pomocą Niepokalanej ratuj duszę twoją, a zakosztujesz radości pełnej, niewysłowionej.