O tym, czy rodzina lub większa społeczność ludzka jest zwarta i silna, czy też luźna i słaba, decydują często zwyczaje pozornie błahe i mało znaczące. Oto na przykład:

Znamy wszyscy wyrażenie "ognisko rodzinne". Dzisiaj rozumiemy je w rożny sposób, zazwyczaj w przenośni. Dawniej miało ono jasne, określone znaczenie. W izbie wieśniaczej, a nawet w dworzyszczu wojownika, znajdował się pośrodku krąg, wyłożony kamieniami, na którym rozpalano ogień. Rodzina zbierała się przy nim przy posiłkach i grzała w czasie chłodnych wieczorów zimowych.

Z biegiem czasu ognisko zastąpiło urządzenie bardziej praktyczne - komin, na którym warzono strawę. Dawał on więcej ciepła, a chronił przed dymem. Wtedy to krąg rodzinny skupiał się przy kominie względnie kominku. Zwyczaj ten zaś przetrwał po dziś dzień w krajach północnej Europy.

Jasny krąg światła i ciepła był jakby symbolem jedności rodziny. Dzieci od najmłodszych lat przyzwyczajały się widzieć w nim uosobienie wzajemnej miłości, wierności, gotowości do ofiarnej pomocy i współpracy w życiu codziennym. Młodzi ludzie, tworząc nową rodzinę i budując nowe domostwo, zapalali własne ognisko, które od tej chwili miało łączyć męża i żonę i ich dzieci przez długie, wspólnie przeżyte lata.

Za czasów pogańskich ognisko rodzinne było uważane za rzecz świętą. Za czasów chrześcijańskich ludzie przestali uważać je za bóstwo. Ale nie straciło swego znaczenia. Rodzina chrześcijańska, uświęcona przykładem Świętej Rodziny i nauką Ewangelii, jest, jak wiemy, jeżeli chodzi o męża i żonę, obrazem związku pełnego miłości pomiędzy Chrystusem i Kościołem. Związek ten jest Sakramentem. Toteż wszystko to, co podkreśla ten charakter rodziny chrześcijańskiej, a więc i ognisko rodzinne, stało się przedmiotem godnym głębokiej czci.

Minęły wieki. W krajach cywilizowanych zmieniły się warunki życia. Ogniska i kominki zastąpił blask wieczornej lampy płonącej na stole, dokoła którego gromadzili silę starsi i młodsi członkowie rodziny: rodzice i dzieci - przy pracy codziennej czy posiłku. I tu również krąg światła skupiał niejako wszystkie myśli i wszystkie uczucia w jedno. Dzień po dniu, w sposób nieświadomy, poczucie jedności rodzinnej umacniało się, wrażenia i uczucia, które przenikały członka rodziny od dziecka, przyczyniały się do umacniania cnót rodzinnych. W całej pełni, uczucia te zakwitały przy wigilijnym stole, kiedy członkowie rodziny przybywający nieraz z daleka, łamali się opłatkiem w domu ojczystym.

I dzisiaj jeszcze to "ognisko rodzinne" płonie i będzie płonęło w wielu domach, przyczyniając się do umacniania naszych rodzin. Nie zawsze jednak współcześni rozumieją, jak wielkie ono posiada znaczenie.

Urządzenia techniczne są błogosławieństwem dla ludzi, jeśli z nich korzysta się celowo. Warunkami pracy współczesnej kieruje nieraz nieodparta konieczność i bezcelowe byłoby tu próżne narzekanie. Wszystko to jednak nie zmienia prawdy, iż i dziś, jeżeli chcemy utrzymać jedność rodziny i współpracę rodzinną, nie wolno nam zaniedbywać również środków zewnętrznych, codziennych.

Rodzice powinni ze wszystkich sił troszczyć się o to, żeby przynajmniej raz w ciągu dnia znalazła się chwila, w której cała rodzina zasiądzie przy wspólnym stole, zwłaszcza wtedy, gdy w domu są dzieci. Odpoczynek niedzielny stanowi tu szczególnie wdzięczną okazję. Ta godzina, spędzona wspólnie powinna przebiegać w nastroju miłym, pogodnym, ponieważ od tego właśnie zależy, jakie wspomnienie o rodzinie poniosą jej członkowie w życie.

Nie zapominajmy też, co najważniejsze, że przy każdym rodzinnym stole, który gromadzi członków rodziny w Imię Boże zasiada Niepokalana - Opiekunka wszystkich rodzin i Jej Syn, który powiedział, iż zawsze będzie obecny tam, gdzie "dwóch lub trzech" zgromadzi się w Imię Jego.

Jeśli będziemy o tym pamiętać, to zrozumiemy, że nasz krąg rodzinny nie jest jedynie sztucznym zgromadzeniem ludzi, mieszkających pod tym samym dachem, ale czymś więcej - żywą, komórką Mistycznego Ciała Chrystusowego - Kościoła. Wraz z tą świadomością spłyną na nasze życie rodzinne przez Niepokalaną szczególne łaski, i pomoc, które pozwolą pomyślnie rozwijać życie rodzinne.

Bo trudności może być wiele. Ale przy tej pomocy zawsze dadzą się usunąć. A krąg rodzinny stanie się źródłem prawdziwego, głębokiego szczęścia, z którym niewiele innych może się porównać na ziemi.