Statua Matki Bożej z Fatimy odbywa od 13 III 1947 "podróż" naokoło świata. Jedna jej kopia pielgrzymuje obecnie po Afryce a druga - po Ameryce. Niepokalana witana jest wszędzie z tryumfem, zwraca na siebie powszechną uwagę, a nawet skłania do modlitwy mahometan i protestantów.

Mahometanie

Mahometanie w Afryce darzą Madonnę Portugalską widoczną sympatią, uważając ją za swoją do tego stopnia, że mimo znanej nieprzejednaności islamu oddają jej oficjalne i zbiorowe hołdy.

W Maroku manifestacje tubylcze były częste i znaczne. W Gwinei Portugalskiej muzułmanie urządzili przy statui tańce i uroczyste obrzędy. W Mozambiku widziano liczne grupy innowierców przychodzące powitać Niepokalaną. W niektórych okolicach wyznawcy Mahometa schodzili się do meczetów, aby czytać koran ku czci Matki Jezusa. Nierzadko widziano ich domy przystrojone w girlandy i rzęsiście oświetlone, a gdzieniegdzie - nawet łuki tryumfalne.

W jednym miasteczku, w którym misjonarze nie mieli czasu na przygotowanie odpowiedniego przyjęcia dla Madonny, imamowie[1] uczyli katolików pieśni ku czci Matki Bożej. Mahometanie w Tete poprosili o pozwolenie uczestniczenia we Mszy św. odprawianej na ołtarzu przed posągiem Matki Bożej z Fatimy. Postawiono im warunek, że muszą zdjąć nakrycia z głów. Zrobili to, choć muzułmanin nie odkrywa głowy przed nikim. Tego rodzaju fakty zdarzały się w wielu miejscach.

Protestanci

W Afryce Południowej, gdzie protestanci stanowią większość, manifestacje ku czci pielgrzymującej Dziewicy wywołały w całym społeczeństwie duże zainteresowanie i sympatię. W pewnym mieście delegacja anglikańska poprosiła biskupa katolickiego o przywilej powitania Niepokalanej w swojej katedrze. Gdy otrzymała odpowiedź odmowną, protestanci zgromadzili się obok swej świątyni i stamtąd z uszanowaniem przypatrywali się przechodzącej obok procesji.

W Anglii sygnalizuje się podobne zdarzenia. W Stanach Zjednoczonych członkowie różnych sekt tłumnie uczestniczyli w uroczystościach mariańskich, które się odbyły w każdej prawie diecezji z okazji przejścia statuy fatimskiej. Widziano często protestantów jak klękali przed Niepokalaną i prosili o pouczenie o wierze katolickiej i wyjaśnienie objawień w Fatimie. Aby zaspokoić tę ogólną ciekawość wielki dziennik "Life" (z Chica[169]go) poświęcił 20 stron tekstu i ilustracji cudowi fatimskiemu.

Fakty powyższe świadczą o tęsknocie innowierców za wartościami duchowymi Kościoła katolickiego oraz o przemożnym wpływie Niepokalanej na dusze. Prośmy Ją gorąco i często, by jak najprędzej przywiodła wszystkich protestantów i mahometan do wiary świętej.

[1] Duchowni mahometańscy.