Hosanna
8 (152) 1934, s. 231
Niechaj Cię chwali, Panie, jasne słonko Boże,
Co nas budzi do pracy po trudach i znoju,
I nieba Twego cudne, promieniste zorze,
Kędy anielskim chórem płynie pieśń pokoju.
Niechaj Cię chwalą, Panie, nasze łąki, gaje,
Nasze lasy szumiące, cichy szmer dąbrowy
i te jasne potoki, przejrzyste ruczaje,
Niechaj Ci niosą, Stwórco, dziękczynienia słowy.
Niechaj Cię chwalą, Panie, dusze nasze całe,
Serca, któreś ogarnął Swej miłości tchnieniem,
Zgodnym rytmem wdzięczności - niech biją na chwałę,
Złączoną z Twoim świętem, o Zbawco, Imieniem.
Jedno wielkie: hosanna niech płynie w przestworze,
Dla Ciebie, nieśmiertelny, niepojęty Boże!!