Pod koniec lipca ukazało się wezwanie Najdostojniejszego Episkopatu Polski w sprawie ratunku dla powodzian. Ponieważ klęska tą zniszczyła ogromne masy dojrzewających zbóż i płodów ziemi, zabrała mnóstwo chat i dobytku, potopiła inwentarz żywy, doraźna zaś pomoc nie zdoła zaspokoić głodu dotkniętych klęską i dać schronienia dla tysięcy rodzin postawionych przez powódź na krawędzi nędzy, podajemy w wyjątkach odezwę Ks[ięża] Biskupów.

Niepamiętna klęska stoczyła się z naszych pięknych gór na wielką połać kraju. Pustosząca powódź zalała rozlegle okolice pokryte dojrzewającem żniwem. W odmętach ginęło życie i mienie. Przed spokojną, pracowitą ludnością stanęło widmo głodu. Bez jakiegokolwiek zaopatrzenia wracają powodzianie do obalin swych domowisk, na zagony zamulone, na których przepadła ich całoroczna praca.

Ta katastrofa nakłada na nas obowiązek nadzwyczajnego wysiłku i doraźnej pomocy. Pobudki wiary i braterstwa chrześcijańskiego powinny stworzyć wielkie dzieło modlitwy i ofiary na rzecz nieszczęśliwych. W Roku Jubileuszowym nie moglibyśmy zewnętrznym czynem lepiej wyrazić Zbawicielowi swego hołdu i wdzięczności, jak śpiesząc z pomocą tym, którzy przez swą niedolę stali nam się w szczególniejszy sposób bliźnimi.

Najmilsi, składajcie datki na powodzian! Współpracujcie z komitetami pomocy! Popierajcie ich akcje i zbiórki! "Obfitujcie ku wszelkiemu uczynkowi dobremu"!

Klęska ta spotkała naszych braci, więc najświętszym obowiązkiem serca i sumienia jest pomóc chętnie dotkniętym powodzią i tak okropnem nieszczęściem. - Coście uczynili jednemu z tych, mnieście uczynili - powie kiedyś na sądzie Chrystus. Ta pomoc chętna i ofiarna, ten pośpiech w ratunku dla strapionych - to nasza miłość bliźnich. Ten egzamin miłości powinniśmy zdać wszyscy, bośmy wszyscy uczniami Chrystusa i dziećmi Maryi.

Spieszmy więc z pomocą!

UWAGA. Ofiary w pieniądzach i w naturze można przesyłać przez pośrednictwo kurii biskupiej (ks. proboszcza) lub wprost pod adresem: Komitet Pomocy Ofiarom Powodzi, Warszawa, Krak. Przedmieście 46/48. Konto w P.K.O. Nr 2.200.