Dzwon wieczorny...

Dzwon wieczorny w ciszy uroczystej,
Czystym dźwiękiem powietrze rozbija...
Jak westchnienie drży w przestrzeni szklistej:

Zdrowaś Maryja!

Srebrne skrzydła ponad gwarem świata,
Biały anioł spokoju rozwija...
Z łona kwiatów woń cicha ulata:

Zdrowaś Maryja!

Jasny strumień po zielonej łące
Skrzącą wstęgę wśród krzewów przewija...
Fale mdleją w zacieniu, szemrzące:

Zdrowaś Maryja!

A mnie uśmiech nieznanej błogości
Łzę tęsknoty z źrenicy wypija...
I pierś szepce w niezmiernej wdzięczności:

Zdrowaś Maryja!


Rycerz Niepokalanej 6/1950, zdjęcia po wierszu: Dzwon wieczorny, s. 169

FRAGMENT Z BUDOWY I UROCZYSTOŚCI POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA W NIEPOKALANOWIE. Dnia 10 kwietnia br. w Poniedziałek Wielkanocny, świątynia Niepokalanej Wszechpośredniczki łask, budowana przez Jej Czcicieli, została poświęcona i oddana dla celów kultu Bożego. W uroczystości wzięli udział wszyscy mieszkańcy zagrody Niepokalanej i wielka rzesza wiernych z okolicy i dalszych stron. Od tej pory nabożeństwa niedzielne i świąteczne odbywają się w tym nowym kościele. W tygodniu trwa praca nad wykończeniem domu Bożego. Murarze i sztukaterzy tynkują sklepienie kasetonowe, zakonni stolarze, mechanicy i szklarze przygotowują i wstawiają okna, inni betonują kryptę podziemną, inni jeszcze urządzają aparaturę zegarową na sygnaturce kościelnej. W wieczory i poranki majowe ze szczytu tej sygnaturki płyną melodie pieśni maryjnych, wygrywane na trąbkach przez braci zakonnych, a w święta rozlega się majestatycznie głos dzwonów.