Lubię ja zwiedzać ponure cmentarze
I towarzystwo miłuję grobowe,
Bo ono myśli nasuwa mi zdrowe,
Które trzymają nad mem życiem straże.

O, jakież perły śle mi cmentarz w darze!
Mortem contemplans pietatem fove[1]
Jakieś to dawne, a wstrząsa jak nowe,
Bo zgiełk życiowy wciąż i wciąż je maże.

żal mi was ludzie, których cmentarz trwoży
I tak od niego uważnie stronicie
Kiedyś on przecie i wam się otworzy

I na nic zda się salonów ukrycie!
W on dzień nad wami zabrzmi wyrok Boży.
Lecz czy wam błogie ogłosi on życie?...

Przez pamięć na śmierć sprzyjaj pobożności.

Myśli

Używajmy czasu na dobro, przyjdzie bowiem godzina, po której czasu więcej już nie będzie.

Św. Ignacy

Wielkie czyny nie zawsze mamy sposobność i możność wykonywać, ale co chwila możemy drobne wykonywać doskonale.

Św. Franciszek Salezy

Kto innych upomina, musi sam być nienagannym; kto innych do czego zmusza, niech to sam wprzód czyni; kto innym daje piękne nauki, niech sam według tych nauk postępuje.

Św. Ambroży