Zaproszenie do codziennego lectio divina nie jest propozycją zwykłego czytania Pisma Świętego. Nie chodzi o dostarczenie rozrywki, czy nawet pobożną i budującą lekturę. "Boskie czytanie", bo tak dosłownie w duchowości monastycznej tłumaczy się ten zwrot, polega na próbie odpowiedzi człowieka na inicjatywę Boga, który wychodzi do niego w swoim Słowie. To Bóg bardzo konkretnie i osobiście mówi do człowieka, natomiast on, na miarę swoich możliwości, otwiera serce na to działanie. Bł. Gweryk, cysters, nazywał Maryję "Sercem brzemiennym Słowem". Zatem? Bądźmy jak Niepokalana - "brzemienni Słowem". Tego sobie i Wam życzę!

1 maja J 10,22-30 Świadectwo o człowieku wydają jego słowa i czyny. Podobnie było i jest z Jezusem, "wy jednak nie wierzycie, gdyż nie należycie do moich owiec". Do czyjej owczarni ty należysz? Czy aby do Chrystusowej?

2 maja J 12,44-50 Łatwiej jest sądzić niż kochać. Miłość jest wymagająca, osąd natomiast to zwykłe słowa, które mimo swej pospolitości potra. ą ranić do głębi. Jezus przychodzi do człowieka w mocy Ojca i głosi to, do czego zobligował Go Ojciec, a jak sam mówi: "Jego polecenie jest życiem wiecznym".

3 maja J 19,25-27 W pociągu, u lekarza, w kinie, bardzo ważne jest miejsce. Powinno być najlepsze, by przez to umożliwić nam zrealizowanie celów. "Obok krzyża Jezusa stała..." - miejscówka pod krzyżem Zbawiciela! Nie dla każdego... tylko dla najwierniejszych.

4 maja J 14,1-6 Powraca temat miejsca - wczoraj pod krzyżem, dziś w domu Ojca... Jezus jest troskliwy, z pieczołowitością dobiera słowa, które są balsamem dla słuchających i potwierdzeniem obietnicy: "Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie".

5 maja J 14,7-14 Można widzieć, słyszeć, dotykać i w konsekwencji... nie dostrzec, nie usłyszeć, nie poczuć. Świat Boga wymyka się zmysłom. I to jest cudowne! Wiara - oto klucz poznania.

6 maja J 15,1-8 Chrystus mówi: "Ja jestem krzewem winorośli, a wy gałązkami". Do ich pielęgnacji służą przykazania, zasady Ewangelii i sakramentalna spowiedź.

7 maja J 14,21-26 Postępowanie zgodne z przyjętą wiarą, z zasadami wyniesionymi z domu, z tradycją, są potwierdzeniem wierności. Miłość do Chrystusa staje się ugruntowana poprzez spełnianie przykazań, a nie same dobre chęci.

8 maja J 10,11-16 Wydaje się, że życie jest najwyższą wartością. "Poświęcam moje życie za owce" - Bóg powodowany bezkresną miłością przekracza i tę granicę.

9 maja J 15,1-8 Konsekwentne trwanie w Jezusie, w Kościele, w pokoju z bliźnimi, jest trudne, ale się opłaci. Nie chodzi o chłodną kalkulację, ale o realny bilans zysków: "jeśli będziecie trwać we Mnie i jeśli moja nauka będzie w was trwać, proście, a spełni się wszystko, cokolwiek tylko pragniecie".

10 maja J 15, 9-11 "Ja spełniłem przykazania Ojca i trwam w Jego miłości". Jezus oczekuje od naśladowców tego, czego Bóg chce od Niego: zachowywania przykazań i wierności. On przeszedł tą drogę i zaświadcza, że jest to możliwe. Jest naszym wzorem.

11 maja J 15,12-17 Jeśli chcesz być przyjacielem, musisz umiłować tych, wśród których żyjesz. Innej możliwości nie ma. Spełnianie przykazania miłości jest znakiem rozpoznawczym przyjaciół Pana.

12 maja J 15,18-21 Podzielanie poglądów większości jest łatwe. Przyklaskiwanie dla samego klaskania jest łatwe. Łatwość życia polega na egzystencji w zgodzie z rytmem świata. Wy jednak nie jesteście ze świata, gdyż wybrałem was z tego świata dla siebie".

13 maja J 15,9-17 Są różne rodzaje relacji z innymi. Mamy przyjaciół, tych wypróbowanych tych tylko z nazwy. Jezus mówi, byśmy sobie bezwarunkowo służyli i byli zdolni do ponoszenia ofiar.

14 maja J 15,9-17 Kogo kochasz? Co kochasz? Jezus jest wzorem w miłości.

15 maja J 16,5-11 Boża idea odkupienia znajduje swoją kontynuację w Kościele, który jest posłuszny Duchowi Świętemu. Jezus musi wstąpić do Ojca: "Jeśli nie odejdę, nie przyjdzie do was Pocieszyciel".

16 maja J 17,20-26 W bliskości swojego odejścia, na krótko przed męką, podczas najniezwyklejszej uczty w dziejach świata Jezus modli się: "Ojcze, spraw, aby byli jedno". Boża myśl jest różna od ludzkiej.

17 maja J 16,16-20 "Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie już widzieć, ale wkrótce znowu Mnie zobaczycie". W świecie, w którym niemal wszystko jest wymierne, ciągle nie określona pozostaje... chwila! Paradoks?

18 maja J 16,20-23a Obiecany Pocieszyciel zostaje wysłany do tego, co jest pogrążone w smutku, osamotnieniu. Nadzieja na wypełnienie obietnicy sprawi, że już niebawem "wasz smutek przemieni się w radość".

19 maja J 16,23b-28 "Dotychczas nie prosiliście o nic w imię moje". Może warto zacząć?

20 maja Mk 16,15-20 W imię Jezusa "będą wyrzucać demony, będą mówić nowymi językami", ale to nie wszystko: "będą na chorych kłaść ręce, a ci zostaną uzdrowieni". Słowa Mistrza nie zostały rzucone na wiatr... rozpalaj na nowo swój charyzmat. W imię Jezusa!

21 maja J 16,29-33 Codziennie zalewa nas fala przykrych wiadomości, które powodują frustrację. Jezus mówi nam: "Ufajcie!"

22 maja J 17,1-11a W modlitwie arcykapłańskiej Jezusa powraca temat chwały. żyjmy tak, by Jezus mógł i o nas powiedzieć: "Ja w nich doznałem chwały".

23 maja J 17,11b-19 Za kilkadziesiąt godzin umrze, potem zmartwychwstanie i powróci do Ojca. Nie zapomina o tych, których pozostawia na ziemi: "Ojcze Święty, strzeż ich..." - modli się ufnie. Jego zaangażowanie przekracza oczekiwania.

24 maja J 17,20-26 Nadeszła pora, "aby świat poznał" to, co od wieków było zakryte. Miłość Ojca, jak nigdy wcześniej, skonkretyzowała się objawiła światu w Jezusie Chrystusie. Twoim zadaniem jest danie temu świadectwa.

25 maja J 21,15-19 Czytelniku Słowa, ty, który jesteś ochrzczony i w nadprzyrodzony sposób tworzysz Kościół zbudowany na Piotrze; ty, który egzystujesz pośród radości i smutków codzienności, a teraz trzymasz w rękach Księgę życia, "czy miłujesz Mnie?"

26 maja J 21,20-25 "Rozeszła się więc między braćmi wiadomość..." Z dawania posłuchu plotkom i z szerzenia niedopowiedzeń nigdy nie wynika nic dobrego. Przekonałeś się o tym nie raz, nie popełniaj znów tego błędu.

27 maja J 20,19-23 Uczniowie nie są posyłani w misję z pustymi rękoma: "Przyjmijcie Ducha Świętego" - mówi Jezus, tym samym wypełniając ich umysł, serce i dłonie mocą z wysoka. Głoszenie Królestwa nie jest zarezerwowane dla wybranych.

28 maja J 2,1-11 Maryja na kartach Ewangelii mówi niewiele. "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Może i mówi mało. Ale jak!

29 maja Mk 10,28-31 "Oto my zostawiliśmy wszystko..." Chcesz być radosnym dawcą czy narzekającym sługą? Sam zdecyduj.

30 maja Mk 10,32-45 Rzadkie dziś pojęcie służby zakłada zależność osoby od osoby. Coraz powszechniej dąży się do zatarcia różnić między podwładnym a przełożonym, uczniem a nauczycielem. Jezus zostawia inną lekcję: "Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć".

31 maja Łk 1,39-56 Kobieta w stanie błogosławionym to wspaniały widok! Dar życia, zarówno własnego, jak i tego ukrytego pod sercem, prowokuje do oddania chwały Temu, który jest jego Dawcą. Czuj się wezwany, by powtarzać za Maryją: "Wielbi dusza moja Pana mój duch rozradował się w Bogu, moim Zbawicielu..."

Rycerz Niepokalanej 5/2012, s. 30