(ROZMOWA MATKI Z DZIECKIEM)

Matka: Zapytałaś mnie kiedyś, Basiu droga, skąd księża wiedzą o tym, co nauczają: w szkole na lekcjach religii i w kościele na kazaniach. Otóż dzisiaj chcę ci a to pytanie odpowiedzieć.

Drogie dziecię! jeżeli kapłani mówią o Panu Bogu, o aniołach i szatanach, o niebie i piekle; jeżeli nauczają ludzi, skąd się wziął świat i wszystko, co się na nim znajduje, skąd się wzięli pierwsi ludzie i o tylu innych mówią rzeczach - to nie wymyślili oni tego wszystkiego, ale musiał im ktoś o tym powiedzieć.

Dziecię: A któż księżom o tym powiedział?

Matka: Nie ludzie, droga Basiu. Bo skąd by | skądby oni o tym wiedzieli, jeżeli nikt z tych, co żyją na ziemi, nie był w niebie ani Pana Boga nie widział, ani tych rzeczy, które są poza naszym światem widzialnym. Gdyby Pan Bóg sam nie objawił ludziom prawd wiary, niewiele by o nich ludzie wiedzieli. I właśnie to wszystko, co Pan Bóg ludziom objawił, nazywamy Objawieniem Bożym. Objawić bowiem, znaczy tyle, co odsłonić rzeczy zakryte: powiedzieć to, o czym ktoś nie wie.

Dziecię: A jak to Pan Bóg ludziom objawił?

Matka: Najpierw sam pokazywał się Pan Bóg ludziom w takiej postaci, aby Go mogli widzieć i słyszeć i objawił im święte prawdy. Oto np. mówi Pismo Św[ięte], że Pan Bóg pojawiał się Adamowi i Ewie, pierwszym ludziom w raju i jak Ojciec najlepszy z nimi łaskawie rozmawiał. Na pewno pytali się oni Pana Boga o to, skąd się oni na świecie wzięli, skąd się wzięła ziemia, słońce, gwiazdy - i Pan Bóg im na to chętnie odpowiadał. Podobnie czytamy, jak to Pan Bóg ukazał się Mojżeszowi na górze Synaj i ogłosił 10 Przykazań, a potem wypisane na dwóch tablicach dał je Mojżeszowi. Mówi Pismo Św[ięte], że kiedy Mojżesz wracał z góry Synaj, to po rozmowie z Panem Bogiem z głowy jego i twarzy wychodził blask niezwykły. Odmawiasz, Basiu kochana, codziennie swój paciorek rano i wieczór, a w nim 10 Przykazań Bożych. Otóż właśnie te Przykazania dał Pan Bóg ludziom przez ręce Mojżesza; wypisane na dwóch tablicach. Odmawiaj je teraz jeszcze z większą pobożnością, bo są to słowa Boże.

Kiedy zaś wypełnił się czas, który był przeznaczony, posłał Pan Bóg własnego Syna, JEZUSA CHRYSTUSA, aby ludziom niebo otworzył przez swoją śmierć na krzyżu, i aby ich pouczył o Panu Bogu i prawdach świętych. PAN JEZUS żył na ziemi 33 lat. Ostatnie trzy lata poświęcił tylko na to, aby ludzi pouczyć o prawdziwej nauce Bożej. Nie było w Ziemi Świętej miasteczka, a może i wioski nawet, w której by PAN JEZUS nie ogłaszał prawd świętych, które nazwał EWANGELIĄ, czyli dobrą nowiną. I nie tylko sam PAN JEZUS nauczał, ale nakazał także to czynić swoim uczniom, których nazwał Apostołami. Dlatego to nazywamy się chrześcijanami! Jesteśmy bowiem wyznawcami nauki CHRYSTUSA PANA i jego Apostołów. Wszystko to, co nauczał PAN JEZUS, to głoszą teraz kapłani.

Dziecię: Mamusiu, a więc wszystko, co nauczają księża, to jest nauka Boi i święta!?

Matka: Tak, moje dziecko!

Dziecię: Mamusiu, a czy zostało coś zapisane z tego, co do ludzi mówił Pan Bóg?

Matka: Tak, drogie dziecię. Święci ludzie, do których mówił Pan Bóg, zapisali część tego, co im Pan Bóg objawił i to nazywamy Pismem Św[iętym]. A zatem Pismo Św[iętym] - są to księgi święte, w których zostało zapisane to, co do ludzi mówił Bóg i Syn Boży.

Dziecię: A czy duże są to księgi?

Matka: Nie, droga Basiu! Tak się one tylko nazywają. Niektóre z nich mają zaledwie kilka kartek. Nazywają się jednak księgami, bo stanowią całość, jedno dzieło autora. Jeżeli autor napisał "tylko kartkę, to i to dzieło nazywa się księgą. Są jednak także księgi Pisma Św[iętego] grube, zawierające kilkadziesiąt kart.

Dziecię: A ile jest tych ksiąg?

Matka: Jest ich wszystkich 72: Stary Testament ma ich 45, a Nowy Testament ma ich 27.

Dziecię: A co o jest, mamusiu, Stary Testament i Nowy Testament?

Matka: Starym Testamentem nazywamy to wszystko, co Pan Bóg objawił ludziom aż do przyjścia Pana Jezusa. Ponieważ dawne bardzo były to czasy, dlatego nazywamy je Starym Testamentem. Przez Nowy zaś Testament rozumiemy to wszystko, co do ludzi mówił Pan Jezus i Jego Apostołowie. Ponieważ lata liczą się od narodzenia Pana Jezusa, dlatego nazywamy to wszystko, co nam mówi Pismo Św[ięte] o Panu Jezusie Nowym Testamentem. (Jeśli matka posiada w domu Pismo Św[ięte] niech je dziecku pokaże: Stary i Nowy Testament, nazwy niektórych ksiąg, ich wielkość itp.)

Dziecię: A dlaczego, mamusiu, powiedziałaś, że w Piśmie św. część tylko tego zapisana, co Pan Bóg do ludzi mówił? Dlaczego tylko część, a nie wszystko? Gdzież się wobec tego znajdują wszystkie prawdy przez Boga objawione?

Matka: Drogie dziecię! I któż by zdołał wszystko zapisać, co Pan Bóg objawił? Ileż musiało by być ksiąg i jak grube? Gdyby tak spisać całe kazanie, które ksiądz głosi w kościele w każdą niedzielę, to by trzeba było zapisać kilka kartek. A ileżby trzeba było zapisać kart kazania, głoszonego przez cały dzień. A właśnie tak było, że Pan Jezus nieraz nauczał całymi dniami i tak przez trzy lata. Jakaż by gruba musiała uróść księga. Św. Jan, który przez 3 całe lata chodził z Panem Jezusem wszędzie i słuchał Jego, tak pisze na końcu książeczki, która nosi tytuł Ewangelii czyli żywotu Pana Jezusa: "Wiele też innych rzeczy uczynił Jezus, ale gdyby każdą z nich opisać osobno, to myślę, że nie pomieściłby świat cały ksiąg, które trzeba byłoby napisać".

Dziecię: Gdzież się więc znajdują te prawdy, które nie zostały zapisane w Piśmie św., a są objawione przez Pana Boga?

Matka: Prawdy te są przekazywane ustnie. Kapłani głoszą je tak w szkole, jak i w kościele. Nazywamy to dlatego Podaniem ustnym albo Tradycją.

Dziecię: A czy Pan Bóg jeszcze objawia nowe prawdy?

Matka: Nie, Pan Bóg już więcej nowych prawd nie objawia. Objawienie Boże skończyło się ze śmiercią ostatniego Apostoła.

* * *

Oto, droga Basiu, odpowiedziałam ci już na twoje pytanie: Skąd księża wiedzą o tym, co mówią na ambonie i w szkole. Nie byłaś nigdy w Ameryce, ani w Afryce, ani na biegunie. A jednak uczysz się o tym z książek. Napisali je bowiem ci, którzy tam byli albo słyszeli o tych rzeczach, które piszą od naocznych świadków. Nie byliśmy nigdy w niebie, ani w piekle, ani w czyśćcu - a jednak wiemy, jak tam jest. Powiedział o tym bowiem Pan Bóg. To, co objawił Pan Bóg jest prawdziwe i święte!