Kiedy w 1932 r. w przemówieniu radiowym, skierowanym do wiernych zebranych w Dublinie na Kongres Eucharystyczny, Papież Pius XI nazwał Maryję Królową Irlandii, wiekowe nabożeństwo do niebieskiej Hetmanki na tej szmaragdowej wyspie znalazło swe ukoronowanie.

Cześć Maryi w Irlandii sięga początków chrześcijaństwa. W czasie, gdy św. Patryk wylądował na wyspie (432 r.) celem nawracania tubylców, wśród których spędził część swego życia jako jeniec, kult Matki Bożej został uroczyście zatwierdzony na Soborze w Efezie. Św. Patryk staje się szczególnie gorliwym czcicielem Maryi i za Jej przyczyną odnosi wspaniałe sukcesy. Wiele podań o apostole Irlandii głosi, że w każdej trudności uciekał się do Bożej Matki, która go nigdy nie opuściła. Z zachowanych modlitw pierwszych irlandzkich świętych, jak św. Brendana i św. Kolmana, bije wiara i zaufanie do Bożej Rodzicielki. Także cały szereg modlitw, wierszy i obrazów, sięgających VII wieku, wskazuje na to, że Maryja Matka - MUIREMHATHAIR, jak Ją Irlandczycy najczęściej nazywają, zdobywała sobie coraz więcej czcicieli. Budowano ku Jej czci kościoły i czczono cudowne Jej figury w Youghal i Limeriek, uciekano się pod Jej opiekuńcze skrzydła. Szczególnie z przybyciem dominikanów i franciszkanów kult Najśw. Maryi Panny ogarnął wszystkie serca, aby ich już nigdy nie opuścić. Wielką popularnością cieszyły się "Msze Maryi", to znaczy Msze św. odprawiane przed wizerunkiem Matki Bożej. Nie było chyba kościoła, gdzieby jeden ołtarz nie był poświęcony Bożej Rodzicielce.

Ulubionym sposobem okazywania czci Najśw. Pani stał się od XV wieku różaniec. W każdym domu (zwyczaj zachowany po dziś dzień), w określonej porze, rodzina zbierała się celem odmówienia różańca. Szczególnie podczas ciężkiej niewoli angielskiej różaniec stał się bronią podbitego ludu. Stowarzyszenie różańcowe cieszyło się wielkim poważaniem ku ubolewaniu pastorów, którzy mieli stale puste zbory. Z końcem XVI wieku powstała w Dublinie Sodalicja Mariańska, która również rozszerzyła się wkrótce po całej wyspie.

W 1647 r. konfederacja z Kilkenny obrała Najśw. Maryję Pannę Patronką Królestwa, a poszczególne gminy i miasta oddawały się pod opiekę Najmożniejszej. 7 grudnia 1650 r. konfederacja w Loughrea postanowiła powtórnie ogłosić Maryję, Niepokalaną Dziewicę, Patronką Irlandii, a święto Jej Niepokalanego Poczęcia obchodzić po wszystkie czasy. - Niepokalane Poczęcie Matki Bożej uznawano i czczono w Irlandii już bardzo wcześnie, a Duns Scotowi, Irlandczykowi (a przynajmniej Celtowi), było przeznaczone bronić tezy o Niepokalanym Poczęciu przed Uniwersytetem Paryskim około r. 1300.

Należy wspomnieć jeszcze o Legionie Maryi, organizacji podobnej do Milicji Niepokalanej. Legion Maryi od roku 1921 apostołuje owocnie na wyspie, oczyszczając ją z sekciarstwa i niemoralności. żywotne to stowarzyszenie poszło w ślad za Irlandczykami, rozsianymi po świecie, i ogarnęło wszystkie kontynenty.