Niepokalanej Rycerstwo
Drukuj
Niepokalanej Rycerstwo

By osiągnąć jakikolwiek cel, potrzebne są środki do tego celu prowadzące. Tak też jest i w Rycerstwie Niepokalanej. Wykorzystuje ono wszystkie środki godziwe, na jakie stan, warunki i okoliczności pozwalają. Nie odrzuca żadnego, byle był dobry i godziwy. Są te środki dwojakiego rodzaju: naturalne i nadprzyrodzone.

Najbardziej skuteczne są środki nadprzyrodzone. Zaliczamy do nich: modlitwę, post, cierpienie, dobry przykład, szerzenie Cudownego Medalika.

"Owocność naszej pracy nie zależy od zdolności, zabiegów, pieniędzy - chociaż i to są dary Boże - ale tylko i wyłącznie od stopnia łączności z Bogiem. Jeżeli tego zabraknie, albo ten węzeł łączności osłabnie, na nic się zdadzą wszystkie inne środki" - pisał św. Maksymilian.

Najskuteczniejszym zaś środkiem, zarówno w pogłębianiu więzi z Bogiem, jak i realizowaniu celu MI jest modlitwa. Zresztą środek ten podał sam Pan Jezus, mówiąc, że niektóre rodzaje duchów można zwyciężyć tylko modlitwą i postem. Tak też jest przyjęte w Rycerstwie. Modlitwa jest podstawą i początkiem wszelkiej działalności, duszą i nerwem apostolstwa. To z niej ma wypływać nasz zapał do działania, ona ma nas przemieniać i czynić świadkami Chrystusa, Jego życia i zmartwychwstania.

A to, że modlitwa wcale nie jest rzeczą tak prostą, przekonują sami Apostołowie, gdy proszą Jezusa, by nauczył ich modlić się. O trudnościach związanych z modlitwą mówi też św. Paweł Apostoł w jednym ze swoich listów: "Gdy nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam duch przyczynia się za nami". Także i my z własnego doświadczenia wiemy, jak trudna to "sztuka", by prawdziwie modlić się. Rozproszenia, zniechęcenia, zmęczenie, zagonienie, zły nastrój, pycha, podejrzliwość, niepewność czy brak zaufania Panu Bogu - to najczęstsze przeszkody dla dobrej modlitwy. Dlatego warto poświęcić chwilę uwagi zgłębieniu tego, czym jest sama modlitwa.

Modlitwa - współpraca z łaską

Przede wszystkim modlitwa jest łaską. Często nam się wydaje, że modlitwa to jakiś obowiązek, bo "Kościół" uczy, że trzeba się modlić przynajmniej rano i wieczorem. I wydaje się, że to my rozpoczynamy modlitwę i - albo czekamy na odpowiedź Pana Boga, albo też kończymy ją z poczuciem spełnionego obowiązku.

Tu jednak rzecz wygląda inaczej. To Pan Bóg zaprasza nas do modlitwy, On daje łaskę, wybiera czas i miejsce i czeka na naszą odpowiedź. W pierwszym rzędzie modlitwa nasza jest odpowiedzią na wezwanie Boga. Modlitwa jest dziełem Boga. To nie my mówimy, a Pan odpowiada, ale to Pan nas zaprasza, a my odpowiadamy "tak" lub "nie". A zatem, po pierwsze, modlitwa jest podjęciem współpracy z Panem Bogiem. Po drugie, modlitwa nie jest tylko trwaniem na kolanach. Wszystkie sprawy człowieka mogą być modlitewne.

I po trzecie, modlitwa chrześcijańska nie polega na "klepaniu" wyuczonych formuł modlitewnych, ale na wysłuchaniu tego, co chce nam Pan Bóg powiedzieć; na wsłuchaniu się w swoje wnętrze, w serce; na odpowiadaniu Panu Bogu w całkowitym wyciszeniu zewnętrznym i wewnętrznym oraz na zmianie własnego serca tak, aby nasza wola pełniła to, czego chce Pan Bóg.

Modląc się zaś o nawrócenie grzesznika, o jego zbawienie, z całą pewnością modlimy się o rzecz dobrą i zgodną z wolą Bożą, gdyż Pan Bóg chce zbawienia wszystkich ludzi. Dlatego na pierwszym miejscu wśród środków wymienionych w Dyplomiku MI jest zalecone, aby odmawiać codziennie akt strzelisty do Niepokalanej: "O Maryjo bez grzechu poczęta...".

Wśród innych modlitw szczególne miejsce jako środek - broń rycerska - zajmuje Różaniec święty, do którego odmawiania nieustannie zachęca swoje dzieci Matka Boża i Kościół święty.

Wielkie znaczenie wśród modlitw rycerskich odgrywa też Akt oddania się Niepokalanej, ułożony przez św. Maksymiliana. W nim bowiem m.in. prosimy o to, aby Niepokalana "mnie całego i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła..., abym stał się użytecznym narzędziem do jak największego rozszerzenia Królestwa Jezusowego".

Akt strzelisty, Różaniec i Akt oddania - są formami modlitwy specyficznie rycerskimi. Jednak one nie mogą być tylko "odmawiane", ale muszą być przeżywane, tzn. musi być nasz osobisty kontakt z Niepokalaną, a przez Nią z Panem Jezusem. Modlitwa jest najważniejszym i najskuteczniejszym środkiem w Rycerstwie Niepokalanej. Jednak jeżeli zabraknie w naszej postawie tego środka, którym jest nasz dobry przykład, może ten brak uczynić nieskutecznym lub bardzo osłabić skuteczność wszelkich naszych środków, zmierzających do pociągnięcia innych do świętości, do Pana Jezusa. Będziemy wtedy rycerzami tylko z nazwy, a nie z życia. Autentyczność naszego oddania się Niepokalanej rozpoznajemy właśnie przez to, że zmienia się sposób naszego życia i postępowania, który staje się coraz bardziej na wzór życia Maryi. Jeśli wzrasta w nas miłość do Boga i do każdego człowieka, jeśli coraz bardziej dostrzegamy potrzeby i problemy drugich, jeśli coraz bardziej zapominamy o dogadzaniu tylko sobie, a dostrzegamy coraz wyraźniej działanie Boże w świecie i działającego Boga w nas i przez nas - to możemy być pewni, że nasze oddanie się Niepokalanej jest prawdziwe.

Medalik - rycerska tarcza

Rycerstwo Niepokalanej posługuje się jeszcze jednym środkiem, który podała sama Niepokalana, a który szczególnie odróżnia Rycerstwo od innych ruchów. Jest nim Cudowny Medalik.

Ponieważ sama Niepokalana podała nam medalik jako środek do otrzymania wielu łask, w tym łaski nawrócenia i uświęcenia, dlatego Jej rycerze sami z ufnością go noszą i innych do noszenia zachęcają, opowiadając o jego historii i roli, jaką pełni - a w ten sposób stają się apostołami Cudownego Medalika, tak jak nim był św. Maksymilian. Zatem jak najbardziej wskazane jest, aby każdy, kto oddaje się Niepokalanej bez zastrzeżeń, zdobił swoją pierś Cudownym Medalikiem. Medalik ten to zewnętrzny znak oddania się Niepokalanej i drugi warunek przynależności do MI, który dopełnia i wyraża zewnętrznie pierwszy: oddanie się Niepokalanej.

Środki dobre i godziwe

W realizacji celu Rycerstwo stara się wykorzystać wszelkie dobre i godziwe środki, wszelkie osiągnięcia techniczne i naukowe, a także wszelkie zdobycze kulturalne, zawsze jednak z tym zastrzeżeniem, by były one godziwe. Te środki określane są jako naturalne, gdyż powstałe w wyniku działalności człowieka, a należą do nich przede wszystkim wszelkie osiągnięcia techniczne w dziedzinie przekazu myśli, a zwłaszcza druk, radio, wideo, internet, telewizja, komputery itd. Następnie dziedzina kultury i sztuki: film, teatr, kino, muzyka, rzeźba, architektura, malarstwo itp. Te środki powinny najpierw służyć chwale Bożej, a później człowiekowi i innym celom. Środki naturalne są zaś środkiem do nadprzyrodzonych: prasa, filmy, książki mają doprowadzić, podnieść umysł do Boga, przysposobić do modlitwy. Jeśli tego nie czynią, nie służą naszemu celowi.

Środkiem do osiągnięcia celu MI jest w sposób szczególny samo Rycerstwo, gdyż ono jest Niepokalanej i każdy po to staje się rycerzem, by przez to coraz bardziej stawał się Niepokalanej, a przez Nią coraz bardziej Jezusowy, czyli Boży, tak jak Niepokalana jest cała święta, cała Boża. Najpierw zdobywamy siebie dla Niepokalanej, by następnie zdobywać innych.

żeby jednak w pełni stać się rycerzem Niepokalanej, to trzeba spełnić trzy bardzo proste warunki. Oto one: 1. Oddać się całkowicie Niepokalanej jako narzędzie w Jej macierzyńskich rękach. 2. Nosić Cudowny Medalik. 3. Wpisać się do księgi rycerskiej.

Tylko tyle, by posiąść szczęście i pewność, że Maryja Niepokalana mnie nie opuści i wybawi od wszelkiego zła przez swoje skuteczne wstawiennictwo u Boga.

Niepokalana Maryja czeka i liczy na każdego z nas.

O. Piotr Maria Lenart OFMConv
Rycerz Niepokalanej 9/2016, s. 14-16

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.