Marzec 2015
Drukuj

Intencja MI na marzec 2015

Aby gotowość do słuchania, jaką miała Maryja, była przykładem dla wszystkich osób konsekrowanych, wezwanych do kroczenia za Panem na drodze rad ewangelicznych.

Uległość jest postawą serca, która pozwala wierzącemu w pełni i na stałe przylgnąć do woli Bożej. Powierza się on Najwyższemu z pogodną ufnością i pewnością, że jego uświęcenie zależy od pełnej zgody na prowadzenie Boże. Zresztą przykład Niepokalanej wskazuje nam doskonale kierunek drogi, który powinniśmy obrać. Zatrzymamy się na tym ważnym wymiarze duchowej drogi, ważnej nie tylko w odniesieniu do osoby konsekrowanej, ale w stosunku do każdego wierzącego, który jest wezwany do realizacji planu, który Bóg mu powierza.

Uległość wyzwala mechanizm uświęcenia: czyni zdolnym do uznania własnych braków i słabości w obliczu Boga oraz skłania do ufności Bogu. Każde wydarzenie naszego życia może spowodować wzrastanie w nas pokory i otwartości na łaskę Bożą, która jest podstawą duchowego życia. W każdej sytuacji życiowej czy też działalności apostolskiej św. Maksymilian doświadczał siły we wzroście duchowym, która pochodzi od Wszechmogącego, i zdawał sobie sprawę, jak ważną ona odgrywa rolę w osobistym nawróceniu.

Uległość rodzi się i rozwija, wychodząc z potrzeby szczerego i całkowitego oddania siebie w ręce Najwyższego Boga. W tym aspekcie Niepokalana jest wspaniałą Przewodniczką i Mistrzynią. Dla św. Maksymiliana ważna jest także uległość względem Maryi, co przejawia się w całkowitej i stałej dyspozycyjności względem Boga i Jego planów dla nas. Istotnie, czynienie tego, co jest wolą Niepokalanej, jest równoznaczne z wolą samego Boga. W Matce Bożej nie ma nic nie poddanego planowi Najwyższego. Oddanie się Dziewicy Maryi oznacza bezpieczne i pewne kroczenie drogą uświęcenia.

Jednym z głównych elementów kolbiańskiej ascezy jest praktyka rad ewangelicznych, która jest oparta na uległości względem Pana i całkowitym powierzeniu się opiece Maryi. Znamienne jest następujące wyrażenie polskiego Świętego:

"Gdy się staniemy Nią, wtedy całe nasze życie zakonne i jego źródła będą Jej i Nią. Posłuszeństwo nadnaturalne - bo Jej wola; czystość - Jej dziewictwem, ubóstwo - Jej nadczłowieczeństwem" (Pisma św. Maksymiliana, nr 432).

Niepokalana jest wzorem dla tych, którzy żyją według rad ewangelicznych. Ona jest modelem absolutnego piękna dla tych, którzy według nich żyją. Naśladując Jej przykład, bezpiecznie podążamy drogą wyznaczoną przez Pana w życiu zakonnym. Powierzenie się wstawiennictwu i opiece Dziewicy Niepokalanej prowadzi do pewnego zwycięstwa. Zgoda na to, by Niepokalana nas prowadziła i naśladowanie Jej przykładu sprawi, że nasza konsekracja będzie bardziej autentyczna. Jest to fundament wiarygodnego głoszenia Ewangelii.

Kontemplując Niepokalaną, możliwe jest życie radami ewangelicznymi ściśle zakotwiczonymi w Jej przykładzie. Cnota uległości, według przykładu i myśli Ojca Kolbego, pomaga praktykować życie zakonne w sposób jak najdoskonalszy, gdyż to Niepokalanej zostaje udzielone nadprzyrodzone spojrzenie, a życie radami ewangelicznymi staje się potrzebą Jej serca. To Matka Najświętsza pomaga przeżywać w harmonii życie we wspólnocie. To Jej pokora pozwala nam pokonać podziały i niezgodę oraz mieć ideały i myśli zwrócone ku niebu.

Niepokalana jest punktem odniesienia dla każdego, kto jest wezwany do ubogiego życia i naśladowania Pana Jezusa. Gdy zakonnik Jej się powierza, pozwala się Jej kierować także w odniesieniu do dóbr materialnych, którymi dysponuje. Ona jest wzorem ubóstwa, gdyż wielokrotne go doświadczyła. Jednak do wzrastania w cnotach dla osoby konsekrowanej to przede wszystkim Jej wstawiennictwo i Jej rola jako Pośredniczki okazuje się bezcennym darem. Istotnie, "Jej jest nasze wszystko, a więc doskonałe ubóstwo i używanie rzeczy jedynie koniecznych i wystarczających do osiągnięcia celu" (Pisma św. Maksymiliana, nr 432).

DO REFLEKSJI

  • Jaką rolę odgrywa uległość w mojej drodze duchowej?
  • Czy kontempluję uległość Maryi, aby uczynić siebie coraz bardziej gotowym do wykonania woli Bożej?
  • Czy jestem zawsze uważny, by zrozumieć to, o co Pan mnie prosi?
  • Czy jak Maryja jestem gotów powiedzieć moje "tak" Bogu?
  • Czy jestem przekonany, że moja droga to ciągłe pozwolenie na to, by Bóg mnie prowadził, tak jak czyniła Niepokalana?
  • Czy mam pewność, że przykład Maryi jest ważny dla mojej drogi życia chrześcijańskiego?
  • Czy jestem świadomy, że świętość życia konsekrowanego ma odniesienie do wspaniałego przykładu Niepokalanej?

O. Raffaele Di Muro OFMConv, asystent midzynarodowy MI • Rycerz Niepokalanej 3/2015, s. 8-9

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
Zaloguj się , żeby móc zagłosować.

Brak ocen. Może czas dodać swoją?