Czas łaski
Drukuj

Kościół obchodzi uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny 8 grudnia. Dla rycerzy to szczególna okazja, by po raz kolejny odnowić swoje oddanie Niepokalanej, uzyskując w ten sposób odpust zupełny. To czas łaski. Sprawmy przyjemność Matce Bożej.

100 lat MI - Czas łaski

Przebudź się

Aby sprawić radość Matce Bożej, trzeba nam wniknąć w tajemnicę Niepokalanej. Dlaczego ta właśnie tajemnica jest tak droga dla Maryi? Przede wszystkim jest to pierwsza łaska, którą Ona otrzymała od Boga. Rozwijając ten temat św. Maksymilian powie: "Ani na moment wola Jej nie odchyliła się od woli Boga. Dobrowolnie zawsze była Bożą... Przewidział Bóg od wieków Stworzenie, które nawet w małej rzeczy Mu się nie sprzeniewierzy, nie utraci żadnej łaski, nie przywłaszczy sobie nic z tego, co od Niego otrzyma".

A jak to wygląda w naszej rzeczywistości rycerskiej? Ileż słabości, wad, grzechów i potknięć na naszej drodze. Dziwimy się marnością owoców naszej pracy w apostolstwie, brakiem wzrostu duchowego, tkwieniem w tych samych grzechach czy wadach. Spójrzmy na Niepokalaną - Ona nie przywłaszczała sobie niczego, a my na każdym kroku, cokolwiek uda nam się zrobić, to przypisujemy sobie. Nie oddajemy chwały Bogu, jak to czyniła Niepokalana. Gnuśniejemy na drodze do Boga, zniechęcamy się i przestajemy się starać. Czas na pobudkę! Obudźmy w sobie wiarę i ufność ku Niej. Ona może nam u Boga uprosić to, byśmy nie marnowali łask, które otrzymujemy od Jej Syna.

Zbliż się do ideału

Każdy rycerz Niepokalanej jest powołany do tego, by coraz bardziej zbliżać się do ideału, jakim jest Maryja - upodobniać się do Niej, uczyć się Jej stylu życia, pokory wobec Boga i ludzi. Jak to uczynić? Niech nam w tym pomoże świętowanie Jej najpiękniejszego przywileju - Niepokalanego Poczęcia. Jak więc uczcimy Niepokalaną w ten dzień? Takie samo pytanie zadawał sobie i braciom w Niepokalanowie św. Maksymilian. Możemy się przyjrzeć jego przygotowaniom: "Z sercem czystym (po spowiedzi) niechaj, o ile możności, wspólnie do stołu Pańskiego (Komunii świętej) przystąpią, bo tylko dusza czysta jest gotowa do przyjęcia łaski... Więc serca oczyśćmy i przyjmijmy doń Pana nad pany, źródło wszelkiej prawdy, dobra, szczęścia... Potem gorąco prośmy Niepokalaną, by nas na wyłączną własność swoją przyjąć raczyła".

W dalszych słowach nasz Święty proponuje wszystkim rycerzom, aby w ten dzień odmówili akt całkowitego oddania się Niepokalanej: "Może ktoś zapomniał już odmawiać codziennie króciutką modlitewkę, ten akt strzelisty, który sama Niepokalana nam podała...". To był jeden ze środków podanych dla rycerzy w dyplomiku MI, mimo że nie obowiązuje pod żadnym grzechem, warto jednak przypomnieć sobie tego dnia i odnowić w sobie gorliwość tej codziennej modlitwy rycerskiej.

"Wglądnijmy w siebie"

Św. Maksymilian wzywa w tym dniu do rocznego rachunku sumienia wszystkich członków Rycerstwa Niepokalanej: "Czy w tym roku zrobiłem dla Niepokalanej, dla zbawienia i uświęcenia duszy mojej i bliźnich tyle, ile mogłem? Czy też sumienie wyrzuca mi lenistwo, opieszałość, niedostateczną gorliwość..., może brak poświęcenia się? To szczególny dzień odrodzenia, odnowienia w Niepokalanej. Nic sobie nie ufajmy... w każdej pokusie do Niej się uciekajmy, każde przedsięwzięcie Jej powierzmy, a na pewno dopniemy tego, czego Ona chce".

Często nasze pragnienia zdobywania dusz dla Boga, misji, ewangelizacji, aktywności czy pracy mogą być większe od naszych możliwości. Powierzmy i to Niepokalanej ze spokojem. Jeśli bez lęku czynimy wszystko to, co możemy tam, gdzie nas Bóg postawił, w naszej rzeczywistości, to On nagradza również nasze pragnienia. Niech nam wystarcza to, czego chce Niepokalana, bo Ona pragnie naszego zbawienia, naszego największego dobra.

Agnieszka Koszałka OV

Brak komentarzy. Może czas dodać swój?
Dodaj komentarz
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.